Pauline Spira maakte afgelopen zondag haar debuut op Pulp deLuxe met het kortverhaal “Last Night”. Eerder mocht ze ook al dromerige visioenen spuwen in onze rubriek Luxe Bits. Hoog tijd dus om even kennis te maken.

Wie is Pauline Spira?
Ik kom uit Brussel, maar ik woon nu al een paar jaar in Gent. Mijn natuurlijke habitat is eigenlijk illustratiewerk, maar ik probeer zoveel mogelijk uit deze comfortzone te komen door aan korte strips te werken om verschillende narratieve benaderingen te verkennen. Ik ben enorm geobsedeerd door kleuren en sferen, bergen, water en vreemde personages. Nou ja, dat was niet echt een bewuste keuze, maar het is er vrijwel altijd.

Je strip “Last Night” die we afgelopen zondag publiceerden gaat over afscheid nemen / het kunnen loslaten. Is dat dan iets dat jou momenteel erg bezig houdt?
Gelukkig heb ik de laatste tijd niet met verdriet te maken gehad, maar het is een onderwerp dat, samen met de dood en elke vorm van verwerken, altijd deel geweest is van mijn werk. Heel opgewekt klinkt dat. Ik weet het!
“Last Night” is eigenlijk gebaseerd op een droom die ik ongeveer een jaar geleden had. Het was visueel erg sterk en kleurrijk en ik was verbaasd door de atmosfeer van magisch realisme die erin rondzweefde. Typische droomdingen, denk ik.
Op de een of andere manier bleef het vrij duidelijk in mijn hoofd en ik dacht dat er een leuk beeldverhaal in zat. Het verhaal gaat niet alleen over het omgaan met verlies of afscheid. Het vrouwelijk personage moet iemands wilskracht accepteren om te kunnen loslaten en hen bij deze beslissing te begeleiden. Ik ben misschien niet helemaal objectief gezien ik haar heb gecreëerd, maar ik denk dat ze er verstandig mee omgaat.

Ik ben enorm geobsedeerd door kleuren, sferen, bergen, water en vreemde personages.

De meeste van je korte strips lijken filosofisch overpeinzingen te zijn. Werkt striptekenen therapeutisch voor jou?
Het is niet mijn bedoeling om mijn verhalen therapeutisch te benaderen. Ik denk dat dat teveel druk zou opleveren. Natuurlijk benader ik altijd onderwerpen die ik me raken en daarom probeer ik ze goed en op de meest eerlijke manier mogelijk te behandelen. Het is echt geweldig als de lezers er iets uit kunnen halen, maar ik verwacht niet dat mijn werk me helpt mijn eigen angsten of emoties te begrijpen of te beheersen. Om heel eerlijk te zijn: vanaf het moment dat ik klaar ben met het voorbereidings- en schrijfproces en ik begin met tekenen -of ik nu aan een triestig verhaal over kindermoorden of een totaal absurde pony-strip werk- ben ik in dezelfde gemoedstoestand terwijl ik luister naar goedkope Franse muziek.

Wat mogen we in de toekomst nog van je verwachten?
Ik ben momenteel bezig met een reeks korte strips en ik ben van plan om er een zine van te maken. Het heet Bitter Sperm, een absurde fictieve documentaire die draait om een aantal personages die allemaal in hetzelfde boerendorp wonen en hun leven hebben overhoop hebben zien gehaald te worden door iets dat 14 jaar geleden daar gebeurde. Daarnaast werk ik aan een aantal andere korte verhalen die ergens tussen illustraties en strips staan, zeer vergelijkbaar met “Last Night”. Deze keer zijn de verhalen niet direct met elkaar verbonden maar vinden ze allemaal plaats in hetzelfde universum met een magisch realisme-vibe. Dit zijn twee zeer opwindende projecten voor mij, maar het kan een tijdje duren vooraleer ik klaar ben. Daarom plaats ik regelmatig onnozele doodles of delen van mijn lopende projecten op Instagram (@pauline.spira) om de indruk te geven dat ik ‘goed bezig’ ben!

Last Night op Pulp deLuxe »
Profiel Pauline Spira »