Voor de tweede week op rij zijn we met Pulp deLuxe (virtueel) op bezoek in De Knalgele Kubus. De stripincubator in het Marc Sleen Museum produceerde immers met Tram 5 van Karolina Szejda nog een derde boek dat sedert een aantal weken in de boekhandel te vinden is.

door Bruno Willaert

Wat moet de lezer nog weten over jou?
Moet? Hmm ja, niets speciaal eigenlijk. Ik ben het zoveelste (oud-)Sint-Lukasje dat hier mag passeren haha, waarvoor dank natuurlijk!

Weet je wat? Punten hé, dat kan me niet meer schelen.

Recent verscheen bij Oogachtend je debuut Tram 5, een heerlijke slice of life waarin je je stress voor je studiekeuze handig reflecteert op de beginnende midlife-crisis van je vader. Hoe is je verhaal tot stand gekomen?
Heerlijk? Hihi, dankje! Er hebben verschillende factoren meegespeeld. Na mijn bachelorproef (Teresa) begon ik erg te twijfelen aan mijn toekomst. ‘Wat ben ik met nog een extra master in stripverhaal? Daar vind je toch totaal geen werk mee later?’  Ik begon dan maar aan een nieuwe bachelor lager onderwijs. Na enkele maanden besefte ik echter dat dit echt niet mijn ding was en ben ik teruggekeerd naar Sint-Lukas.

(lees verder onder de foto)

 

Toen zat ik nog steeds in de knoop met mezelf en zocht ik lange tijd naar een verhaal voor mijn masterproef. Ondertussen werd mijn papa vijftig en ook hij zat niet zo lekker in zijn vel. Om de zoveel tijd kwam hij met een vreemd idee thuis. ‘Ik ga conservenblikken verkopen in Afrika!’ ‘Ik heb gesolliciteerd bij de Colruyt!’ ‘Ik ga tweedehandsauto’s verkopen!’ ‘Ik ga op gesprek bij De Lijn!’ We zaten dus allebei in een gelijkaardige positie en omdat ik een heel sterke band heb met hem vroeg ik of ik onze situatie als thema mocht gebruiken. Ik kon toen toch aan niets anders denken, dus waarom er geen strip over maken? Ondertussen gaat het wel al veel beter met ons allebei (lacht).

 

 

Qua toon is Tram 5 in ieder geval heel wat uitbundiger dan die van je kortverhaal Teresa, die we een tijdje geleden nog op Pulp deLuxe publiceerden. Daarin stonden de aanpassingsproblemen van je grootmoeder centraal. Je hoeft blijkbaar niet in herhaling te vallen door je inspiratie uit je naaste omgeving te halen?
Ja, klopt. Oorspronkelijk begon ik Tram 5 eigenlijk in een gelijkaardige stijl te tekenen als Teresa, maar de serieuze tekenstijl maakte het verhaal depressiever dan dat het eigenlijk was. Toen kwam ik op een punt waarop ik dacht: ‘Weet je wat? Punten hé, dat kan me niet meer schelen. Ik wil eens gek doen. Al ga ik misschien buizen, ’t is nu of nooit.’

Toen begon ik pas echt te experimenteren met kleur, een losse tekenstijl, aquarellen, veel tekstballonnen, een verteller, meerdere personages, kaders/geen kaders, … letterlijk alles wat ik voorheen niet durfde te doen. Daarom oogt Tram 5 misschien wat chaotisch, maar het past wel bij het verhaal. Ik heb geleerd dat de stijl het verhaal moet volgen en niet omgekeerd. En zo zijn er nog zóveel verhalen uit mijn naaste omgeving die ik graag wil vertellen. Ik kan er gerust de komende tien jaar inspiratie uit putten zonder in herhaling te vallen hoor.

 

 

Door wie laat je je het meest beïnvloeden bij je werk? In Tram 5 voelde ik een beetje de invloed van Judith Vanistendael en ik moest soms ook wat aan sommige films van Emir Kusturica denken.
Dit is al de derde keer dat dit me gezegd wordt, haha. Ik neem het zeker op als een compliment om met Judith vergeleken te worden. Ze kan de dagdagelijkse gesprekken goed in stripvorm gieten, niet enkel de grappige kantjes ervan (zoals de kleine opmerkingen van kinderen), maar ook de moeizame en pijnlijke momenten.

Kleine anekdote nu we het toch over Judith hebben. Ik herinner me de eerste les die ik van haar kreeg op Sint-Lukas. We moesten onze top 3 strips opnoemen. Ik antwoordde als laatste en had schrik dat ze me raar zou aankijken. ‘Euh… ik lees eigenlijk geen strips.’ Maar daarop zei ze: ‘Ahja, ik maak ze ook liever dan dat ik ze lees.’ Ik lees nu weliswaar meer strips dan toen, maar ik denk dat ik vooral onbewust wordt beïnvloed.

Voor Tram 5 heb ik gekeken naar Rimpels van Paco Roca, ‘Krasse Knarren’ van Lupano & Cauuet en ‘Bloesems in de herfst’ van Zidrou & Aimée De Jongh en hoe daar de thematiek van ouderdom en het ouder worden wordt aangekaart. Oh ja, en er was ook een goeie film, maar de titel ontsnapt me. Na een half uur googlen vind ik het nog steeds niet, typisch hé. Ik ben slecht met namen en titels, maar de indruk die bepaalde films/strips op me maken, blijft wel hangen. Dit is voor me belangrijker dan er geleerd over te komen door met grote namen te smijten.

 

Hoe is het leven intussen in De Knalgele Kubus? Het viel me op dat de boeken die daar recent uit voortgekomen zijn wel heel verschillend zijn qua genre.
Suuuper! Vooral omdat ik daar met mijn voormalige klasgenoten Mattias, Thibau en Steph en onze Franstalige collega Eliot Vandeheede uit Saint-Luc mag vertoeven en goed begeleid wordt, een Sint-Lukas Afterstory zeg maar. Dit kan trouwens ook een mooie motivatie zijn voor de huidige studenten Beeldverhaal die, net zoals ik een paar jaar geleden, met veel vraagtekens over hun toekomst zitten en of ze al dan niet hun masterproef ooit zullen kunnen uitgeven. Als je hier binnen geraakt, dan zit je goed. Er is niet één bepaalde richting die je moet nemen. Het bewijs hiervan zijn onze boeken. Ze zijn allemaal heel verschillend, maar elk met hun eigen sterke punten. Ik moet niets van fantasy strips hebben en de jongens staan niet te springen om biografische, dagdagelijkse momentjes te tekenen. En dit is oké. Het zorgt voor een gezonde afwisseling. Kom ons zeker eens bezoeken wanneer het Marc Sleen Museum weer open mag! Je kan ons volgen op Instagram en op Facebook.

 

Wat mogen we in de toekomst nog van je verwachten?
Hopelijk nog veel beeldverhalen (lacht). Ik werk momenteel aan mijn tweede boek, een herwerking van mijn bachelorproef. Er is nog veel sleutelwerk aan, maar ik kijk er naar uit om het verhaal over een jaar of twee, drie te kunnen delen. Ondertussen hou ik me ook bezig met korte slice of life stripjes te maken op mijn Instagram en blijf ik mijn scriptie uitstellen (diepe zucht).

 

Tram 5 van Karolina Szejda is verkrijgbaar bij Oogachtend »

Profiel Karolina Szejda »

---