Een aantal weken geleden maakte Gwen Stok haar debuut op Pulp deLuxe met haar donkere kortstrip Zondebloem. We trokken naar Rotterdam voor een gesprek over haar werk voor oa Schokkend Nieuws, Toon Tellegen en Trompette de la Mort.

door Bruno Willaert

Wat moet de lezer weten over jou?
Hmmm… Dat is een goede vraag. Ik denk niet dat de lezer iets van mij moet weten om mijn werk te kunnen lezen of ervaren. Maar als de lezer vragen heeft, hoor ik ze graag. Onderwerpen die ik moeilijk vind te uiten of te verwoorden verbeeld ik liever en ik vind het belangrijk om ruimte te geven voor eigen interpretatie in mijn werk.

Ik vind het leuk om in mijn werk ruimte te creëren voor eigen interpretatie.

Een paar weken geleden publiceerden we je erg donkere kortstrip “Zondebloem” op Pulp deLuxe waarin de levensloop van een zonnebloem centraal staat. Hoe kwam je tot dit verhaal en op wat slaat de “zonde” in de titel?
Een paar jaar geleden fietste ik op de Schieweg te Rotterdam. De Schieweg is een straat met parallel een drukke autoweg. Op de stoep in de vrij grauwe omgeving van de Schieweg stond een prachtige grote zonnebloem te bloeien. In zo’n stadse omgeving viel het op. Een oudere dame had haar bril op haar voorhoofd gezet om een foto van de zonnebloem te maken. Ik fietste snel voorbij, maar werd wel blij van het beeld.

De volgende dag fietste ik weer langs dezelfde zonnebloem, maar de bloem was totaal vernietigd. Dat riep een hoop vragen op. Wie zou de dader kunnen zijn en waarom. Alle keren daarna dat ik erlangs fietste heb ik het oude vrouwtje ook niet meer gezien.

 

De mijmeringen werd een voedingsbodem en een ervan heb ik uitgewerkt tot een kort beeldverhaal, waarbij er gespeeld wordt met het verschuiven van perspectief over de handeling naar de zonnebloem.

Oh ja de titel, dat was eigenlijk een schrijffoutje, maar het geplante zaadje bleef hangen. Een letter verschil met zoveel impact in de betekenis van het woord. Ik vind het leuk om in mijn werk ruimte te creëren voor eigen interpretatie. Dus om echt te verwoorden waar het voor staat haalt misschien de vrijheid voor eigen interpretatie weg.

We kennen je ook van je vele covers die je getekend hebt voor het Nederlandse filmmagazine Schokkend Nieuws. Noem je jezelf een illustrator dan een striptekenaar of zijn beide disciplines even uitdagen voor jou?
Ja, mijn laatste grote project was een adaptatie naar een bestaand verhaal van Toon Tellegen in vorm van een beeldroman, De genezing van de krekel maar tussendoor maak ik illustraties in opdracht en mijn nieuwste project wordt autonoom transmediaal beeldverhaal.

 

Ik verbeeld graag verhalen en concepten in de breedste zin van het woord. De ene keer is het in opdracht, de andere keer autonoom of een adaptatie. Maar ook met technieken wissel ik graag af strips, grote tekeningen, muurschilderingen, apps. Ik hecht niet zo waarde aan hokjes van benamingen, dus de ene keer ben ik een illustrator en de andere keer striptekenaar.

 

Samen met Bruno Ferro Xavier da Silva heb je ook de collab Trompette de la Mort. Kan je daar iets meer over vertellen?
Macaber met een knipoog. Sinds 2014 zijn we begonnen met samen te werken en we maken gedetailleerde pentekeningen en muurschilderingen. Op het moment ligt het even stil. Het is namelijk lastig 1,5 afstand houden en tegelijkertijd tekenen. Zo groot zijn de tekeningen nu ook weer niet. Want dat vinden we het belangrijkste, echt tegelijkertijd aan 1 werk werken, waarbij improvisatie een zeer belangrijke rol speelt.

Het mooie van samenwerking vind ik echt samen iets creëren is 1+1 = 3, waarbij er iets ontstaat wat je niet zelf alleen kan maken.

Naast Trompette de la Mort, werk ik sowieso graag samen met andere artiesten zoals Diana Kusuma (Gwenst_x_Kusuma) en in het verleden met Marcel Ruijters. Ik sta ook altijd open voor interessante samenwerkingen.

 

Waar haal jij doorgaans je inspiratie vandaan?
Overal, iedereen en alles wat mijn pad kruist, van muziek, literatuur, films, games, kunst, wetenschap, filosofie, antropologie, psychologie maar ook letterlijk wat mijn pad kruist als ik onderweg ben zoals een zonnebloem, mensen, milieu of digitaal surfen, interessante podcasts, artikelen, … Er is zoveel dat mijn antwoord een heel boekwerk zou worden als ik het begin te benoemen.

Wat mogen we nog van je verwachten in de toekomst?
Hopelijk Memoir of a Jellyfish (beeldverhaal) waarbij het thema wegvallen van zwaartekracht centraal staat. Dit is een onderzoek- en ontwikkelingsproject mede mogelijk gemaakt door het CBK waar ik nu mee bezig ben. Naar verwachting zal het in oktober 2020 naar buiten komen. En een dystopisch beeldverhaal Idiotrope geschreven Tommy Ventevogel en verbeeld door Trompette de la Mort zal ook ergens dit jaar verschijnen. Maar ja verwachtingen, je weet natuurlijk helaas niet van te voren hoe alles gaat verlopen, de toekomst is een grote verrassing, niks is vanzelfsprekend.

Zondebloem op Pulp deLuxe »
Profiel Gwen Stok »

---