Vanavond maken we een klein tripje naar Oxfordshire, waar Gerlinde De Ryck ons vergast met een nieuwe strip en een gesprek over haar zwangerschap, het leven in Engeland en haar verdere toekomstplannen.

Wat moet de lezer over jou weten?
Ik denk niet dat voorkennis nodig is bij mijn verhalen, maar voor mijn autobiografische strips is het misschien zinvol om te weten dat ik in Engeland woon. In 2012 zijn we in Oxfordshire komen wonen uit liefde voor de cultuur en omgeving en hebben hier sindsdien een leven opgebouwd. In 2018 kregen we een dochtertje, Maren. En hoewel de eerste maanden vrij zwaar waren, zeker zonder familie in de buurt, kreeg ik een jaar geleden plots een enorme creatieve boost die voorlopig – hoop ik – nog niet afgelopen is. Op iets meer dan twaalf maanden schreef ik drie grafische kortverhalen, een prentenboek, de eerste versie van een fantasy voor jonge tieners en een tweehonderdtal autobiografische stripstrookjes voor mijn website. Nu werk ik aan een paar nieuwe projecten en verdien tussendoor bij als illustrator. Ik had op voorhand veel fantastische (en beangstigende) dingen gehoord over het moederschap – waarvan ik de meeste ondertussen kan bevestigen – maar ik had nooit durven dromen dat ik na mijn zwangerschap meer energie zou hebben dan ervoor. Dat was een heerlijke verrassing.

Na een strip waarin bejaarden centraal stonden gaat je nieuwste strip “Wachten op Maren” over je zwangerschap. Hoe ben je te werk gegaan bij deze strip?
In 2013 startte ik met een wekelijkse strip waarin mijn man Thomas centraal staat, getiteld Thomas Zijn Strip. Hij is een beetje een komisch figuur (niet altijd met opzet) en ik wilde kleine momenten die ik grappig vond, vastleggen in stripstrookjes om ze online te delen. Toen ik zwanger was waren er ook veel momenten die ik niet wilde vergeten en die ben ik meteen beginnen samenvatten in strips. Zo maakte ik er een negentigtal en kleefde ze in een boek dat ik later aan Maren zal geven. Hoewel het eerst niet de bedoeling was de strips over mijn zwangerschap publiek te maken, hebben de positieve reacties van vrienden en familie me van gedachte doen veranderen.

Andere bloederige, slijmerige, misselijke en letterlijke kak-momenten waren er uiteraard ook maar om één of andere reden heb ik nog geen zin gehad om die te tekenen.

Voor dit kortverhaal heb ik een aantal strips geselecteerd en er tekst aan toegevoegd om het tot een geheel te maken. Het was eigenlijk erg boeiend om uit die stapel willekeurige strips, die organisch tot stand gekomen was over een periode van vele maanden, een zekere orde of verhaal te scheppen. Het deed me ook nadenken over originaliteit: het feit dat alle moeders dit hebben meegemaakt en zwangerschap dus niet bepaald origineel is, maar dat elke vrouw toch haar eigen verhaal heeft. De vrolijke toon van “Wachten op Maren” is heel bewust gekozen: ik heb enkel leuke, mooie en grappige momenten opgeschreven, de dingen die ik zeker wilde onthouden. Die andere (bloederige, slijmerige, misselijke en letterlijke kak-) momenten waren er uiteraard ook maar om één of andere reden heb ik nog geen zin gehad om die te tekenen. Misschien doe ik dat later nog wel eens (als ik ze niet vergeet).

Je woont momenteel in Londen. Kan je als Belg makkelijk je weg vinden in de Britse stripscène?
Eigenlijk woon ik niet in Londen maar in een dorp in de buurt van Oxford, op ongeveer een uurtje van de hoofdstad. Ik kan natuurlijk niet voor alle Belgen spreken maar ik vind het best moeilijk, ja. Misschien komt dat doordat ik de houding van de Britten ten opzichte van strips niet helemaal begrijp. Strips lezen lijkt hier eerder een soort niche-interesse. Er bestaan hier en daar wel stripwinkels (hoewel die in Oxford tot mijn grote spijt onlangs de deuren sloot), waar je een uitgebreide collectie graphic novels, manga, Amerikaanse comics en vaak ook een paar Europese reeksen zoals Kuifje kan vinden, maar in bibliotheken of boekenwinkels is het aanbod strips beperkt of onbestaande. Ik denk dat het dus best mogelijk moet zijn om je hele leven in Engeland door te brengen zonder één keer een stripverhaal te zien! Ik doe wel eens mee aan een wedstrijd of stuur iets naar een tijdschrift (voorlopig zonder veel succes) en omdat ik toch vooral in het Nederlands schrijf, concentreer ik me nu eerder op de Belgische stripmarkt. In Oxford ben ik lid van een schrijverscollectief, de Oxford Writing Circle en hoewel ik daar de enige ben die strips schrijft, is de feedback erg boeiend en ik ben er zeker van dat de opmerkingen en bemoedigingen van die groep sterk heeft bijgedragen aan mijn werk.

Wat mogen we nog verwachten van jou in de toekomst?
Als mijn creatieve boost nog wat blijft duren, volgt er hopelijk nog een hoop nieuw werk! Ik ben de eerste versie van mijn graphic novel, die dateert uit 2015-2016, aan het herschrijven en wil binnen een paar maanden verder werken aan mijn jeugdboek, waarvoor ik deze zomer de eerste versie schreef. Ondertussen update ik mijn website regelmatig en ben ik net aan een nieuw prentenboek begonnen. Hoe snel ik kan werken zal een beetje van mijn dochter afhangen en hoeveel tijd zij me in de dag laat om te tekenen, met andere woorden: hoe lang haar middagdutje duurt.

Wachten op Maren op Pulp deLuxe »
Profiel Gerlinde De Ryck »