Dat Britt Raes iets met huisdieren heeft, dat konden we lezen in haar ‘The Story of Petlover Karel’. Maar wisten jullie ook dat ze al vele prijzen in de wacht wist te slepen met haar animatiefilms?

door Veerle Devos.

 

Dag Britt, allereerst willen we jou feliciteren met al die prijzen die je al hebt gewonnen met  je nieuwe animatiefilm Luce and the Rock. Hoe voelt het om op deze manier erkend te worden? Kan je ons iets vertellen over je kortfilm?

Luce and the Rock of in het Nederlands Luce en de Rots heeft recent de mijlpaal bereikt van honderd festival vertoningen!  Het verhaal vertelt over twee vrienden die, hoewel ze niets gemeen lijken te hebben, uiteindelijk samen de confrontatie aangaan met hun angst voor het onbekende. De wereldpremière van de film was al in februari 2022 tijdens De Berlinale, waar de film een speciale vermelding kreeg van de kinderjury. Intussen heeft de film al meer dan tien prijzen verzameld, en reist die de wereld rond. Het werd vertoond in o.a. Taiwan, Japan, Nieuw-Zeeland, Zuid-Korea, Oekraïne, Italië, Spanje, Verenigde Arabische Emiraten, Canada, IJsland, de Verenigde Staten, …

Als de film een prijs wint op een festival, ben ik vooral enthousiast dat mijn werk een impact maakt op anderen. Er is een publiek dat enthousiast is over wat ik te vertellen heb. Dat motiveert me om nieuwe verhalen te maken.

Hoe iemand omgaat met zijn huisdier zegt heel wat over de persoonlijkheid van het baasje.

Met Luce and the Rock is het de allereerste keer dat ik fanart gekregen heb, wat echt geweldig is! Er zijn kinderen in Oostenrijk of Canada die de figuurtjes van de film natekenen en me opsturen. Dat doet me echt glunderen.
Dat de film in de cinema getoond wordt, in een compilatie met andere kortfilms, vind ik ook ontzettend spannend! In België is de film nu in de zalen als een voorfilmpje bij die andere mooie kinderfilm Stap maar op mijn bezemsteel, te bekijken o.a. in Sphinx Cinema in Gent. Volgende maand komt die in de Franse cinemazalen in het programma van Vive le vent d’hiver !

 

Twee weken geleden konden we hier op Pulp deLuxe genieten van je kortstrip ‘The Story of Petlover Karel’, waarin een kat de hoofdrol speelt. Ook in je animatiefilm ‘Catherine’ speelt een kat een wel erg belangrijke rol. Kunnen we concluderen dat je een poezenmens bent?
Ik ben absoluut een poezenmens! (lacht) Ik heb momenteel zelf helaas geen kat, omdat ik in een klein appartementje woon. Maar ik ga af en toe ‘catsitten’ bij vrienden en familie om te genieten van kattenliefde. Mijn vriend en ik spelen ook een spelletje om om ter eerst katten te spotten die op straat lopen of achter een raam zitten, en dan roep ik enthousiast ‘poëzie’!

Mens en dier  worden vaak een en dezelfde persoon in je verhalen. Dit kan je zien in je animatiefilms Catherine of I like bird. Soms draai je de rollen om en maak je gebruik van personificatie zoals in je kortstrip ‘The Story of Petlover Karel’. Ook in je pet portraits op je Instagram krijgen de mensen de rol van huisdier en omgekeerd. Hoe zie jij de relatie tussen mens en (huis)dier?
Ik vind dat gewoon een ontzettend fascinerend fenomeen, een huisdier hebben. Ook boeiend is hoe belangrijk een huisdier voor sommige mensen zijn.  Voor veel mensen is het echt een ‘gezelschapsdier’. Voor mij is een kat hebben het gevoel van ‘echt thuis komen’.

 

Ik geloof dat baasjes enorm veel projecteren op hun huisdier, en vaak vult een huisdier een leegte op in iemands leven, wat ik iets heel erg schoons vind hebben. Hoe iemand omgaat met zijn huisdier zegt heel wat over de persoonlijkheid van het baasje.

Wat ook opvalt in je verhalen is het kleurgebruik. De kleuren blauw, geel en oranje zijn sterk aanwezig en roepen ook specifieke emoties op. Is dit een bewuste keuze?
In m’n dagelijkse leven is kleur belangrijk. Ik draag bijvoorbeeld graag kleurrijke kleren en ik heb een felgele badkamer. Het gebruik van kleur in m’n werk is een verlengde van mezelf en een manier om me te uiten. Ik gebruik wel vaak blauw in mijn werk, terwijl ik dat helemaal niet als kledij zal dragen. Zoals je zelf zegt, kleur roept emoties op en ik gebruik het ook heel gevoelsmatig, waardoor ik pas achteraf kan verklaren waarom.

(lees verder onder het filmpje)

In je biografie op Pulp deLuxe kunnen we lezen dat je na je studies aan het KASK de wereld  rondgereisd hebt. Je animatiefilms werden op meer dan tweehonderd festivals gedraaid en je hebt er zelf tientallen bezocht. Welk festival is je het meest bijgebleven?
Festivals bezoeken is een unieke manier om andere culturen te ontdekken en om andere creatievelingen  te ontmoeten. Sommige collega artiesten zie je de ene keer in Canada en de volgende keer in Zuid-Korea!

Er zijn me heel wat festivals bijgebleven. Ik was ooit op een festival op een boot in Rusland, die van de ene naar de andere stad voer. Het festival was een samenwerking met Oekraïne, dus is het onzeker of dat festival ooit nog  zal plaatsvinden. Taiwan was ook een unieke ervaring. Mensen vroegen er om een foto en een handtekening. Ik voelde mij daar een echt VIP. En in Finland was het openingsfeestje een karaoke-sauna avond, waardoor je sommige gasten eerst naakt ontmoet en pas ‘s anderendaags met kleren aan ziet (lacht).

 

Als we je social media kanalen verder bekijken, valt het op dat je een bezige bij bent. Mogen we vragen aan welk projecten je momenteel bezig bent?
Ik hoop een uitgever te vinden voor een kinderboek gebaseerd op het verhaal van Luce and the Rock! Ik wil een kortfilm maken met het concept van de omgekeerde huisdieren: ‘pet lovers’. En ik ben ook bezig met een stripverhaal samen met Valentine Gallardo en Karel Soffers. Daarnaast doe ik ook af en toe wat werk in opdracht. Ik ben altijd blij als er iets leuks op me afkomt.

Bedankt Britt! We duimen dat een uitgeverij Luce and the Rock als kinderboek wil uitbrengen en we zien er alvast naar uit om nog veel meer animatiefilms van je te zien verschijnen!

The Story of Petlover Karel op Pulp deLuxe »
Profiel Britt Raes »

 

---