We hebben haar al een keer eerder te gast gehad bij het verhoor, maar hier is ze terug: B.Carrot. Dit keer om met ons te praten over haar laatste strip Sign of Chaos die we eind vorig jaar publiceerden. Sign of Chaos werd tentoongesteld in ‘La Palestine en dessins‘ een expositie in Parijs rond het thema Palestina.

Zou je ons wat willen vertellen over het ontstaan van Sign of Chaos?
Het is grappig, in Parijs werd mij die vraag ook gesteld. Het is dan ineens best moeilijk te beantwoorden. Ik zie allemaal verschillende lijnen en parallellen waar ik kan beginnen met het verhaal. Om het kort te houden er werd mij gevraagd om een strip te maken voor de tentoonstelling in Parijs over Palestina. Dat was voor mij een heel interessant moment ik had al eerder verschillende strips gemaakt over dat thema maar altijd vanuit een persoonlijk uitgangspunt, zie onder andere Friday. Nu wilde ik wel eens een andere aanpak gebruiken om het over Palestina te hebben. Ik volg nog altijd het nieuws daar en herinnerde me dat ongeveer een jaar geleden dit conflict over de reclames gaande was. Het was toen al een mooi, nee, pijnlijk symbool van de Israëlische maatschappij in relatie tot Palestina.

Het leest een beetje als een geschiedenis facet.
Ik vroeg me af wat ik een publiek kon vertellen die toch al veel met Palestina bezig is. Daarom wilde ik ze een insider perspectief geven en een verhaal dat je niet kent als je er niet vandaan komt. Dat is de soort kracht die ik heb.

Omdat ik al zo lang niet meer in Israël woon verlies ik langzaam die blik en wordt mijn standpunt langzaam aan meer een Europese blik, een outsider blik, en die gewaarwording vind ik eigenlijk heel vreemd.

Voor Sign of Chaos wilde ik eens een feitelijk perspectief nemen.

In dit geval laat het de onderdrukking van Palestina zien door het wegcijferen van het Arabisch in Israël. Het is een voorbeeld van hoe taal macht is. Vooral geschreven taal, het verdwijnen van eigen documentatie en het geschiedenis betekent een gekleurd beeld van zo’n periode.
Tijdens het Festival van gelijkheid in Gent was er een debat ‘door een witte bril’  waarin ze het hier ook over hadden. De machtsverhoudingen in onze ‘witte wereld’, ons koloniaal verleden en toen hadden ze het over het belang van de black archives in Amsterdam. Het is zo belangrijk om die geschiedenis open en zichtbaar voor iedereen te maken. De sprekers van ‘door een witte bril’ zeiden al: Alles wat we hier bespreken is niet nieuw, we zeggen dit al jaren maar we worden nu toevallig meer gehoord. Uiteindelijk heb ik ook een tekening gemaakt van een boek waarop staat ‘ons koloniaal verleden’ met een hele groep mensen die dat proberen te lezen want dat is wel de hoop dat we uiteindelijk allemaal die informatie hebben. (n.v.d.r.: B.Carrot was uitgenodigd om tijdens het festival tekeningen te maken)

Het is echt een onderwerp dat binnen jouw straatje past, Maar dan wat minder persoonlijk verbonden aan je eigen verhaal. Zou je in de toekomst meer korte verhalen over de geschiedenis van minderheden willen maken?
Op het moment heb ik nog geen idee. Ik ben al zo lang met Palestina bezig en nu merk ik met Wij Zijn Hier dat ik het heel fijn vind om eens bezig te zijn met andere thema’s. Palestina blijft voor mij een persoonlijk en emotioneel geladen onderwerp dat soms in mijn maag zit. Nu gaat het met mijn master project ook over onrecht en het systeem maar dan in Nederland. Voor Sign of Chaos wilde ik daarom eens een feitelijke perspectief nemen.

Het is een heel mooi thema. Dankjewel voor je tijd B.Carrot!

Sign of Chaos op Pulp deLuxe »
Profiel B.Carrot »