Jan Truyens maakt binnenkort zijn stripdebuut met het album “Over God z’n broer en andere fijne vleeswaren” dat zal uitgegeven worden bij Bries. Via crowdfunding heb je nog een kleine week de tijd om het boek te steunen. Wij mochten alvast eens zijn Schetsboek inkijken voor de vierde aflevering van onze gelijknamige rubriek.

bio Jan Truyens »
Voor de kunst »

Ik ben in het algemeen niet de grootste schetser in de wereld. Ik teken zo goed als nooit van de realiteit, landschappen, portretten… Wel heb ik een schetsboekje (21,5 x 15cm) dat ik meeneem op de trein, in de wachtzaal of overal waar het saai dreigt te worden. Het is al jaren hetzelfde boekje en meestal ben ik een aantal treinritten verder als het eindelijk tijd is om door te gaan naar de volgende pagina voor een nieuwe tekening.
Ik begin bijna altijd rechtstreeks in inkt, met een bic of een zwart stiftje. Soms blijft het daarbij, andere keren komen er kleurpotlood, ecoline, acrylverf, plakkaatverf, collage en/of verfstiftjes aan te pas.

Dikwijls heb ik geen enkel idee wat ik ga tekenen als ik er aan begin. Ik volg de pen waar die me wil leiden, kijk wat er zich vormt en ga daarop verder. Soms kom ik zo snel tot een leuke tekening, soms duurt het even voor ik er iets nuttig in begin te zien.Zo vormt de tekening zich gaandeweg naargelang de inspiratie van het moment.
Soms word ik geïnspireerd door een foto, van een bekend persoon of uit de oude magazines van de jaren 30-40-50 die ik verzamel. Ik teken graag met een foto als inspiratie om er dan m’n eigen surrealistische ding mee te doen.

Als ik in het buitenland reis heb ik nog een ander, kleiner schetsboekje (18 x 10,5cm). Het is oorspronkelijk een oud boekje om bestellingen mee op te nemen. De pagina’s zijn genummerd en het is heel dun poreus papier, vergeeld door de tijd. Hierbij heb ik mezelf enkele beperkingen opgelegd: geen potlood, enkel een zwart, een rood en een wit stiftje en elke pagina moet een tekening worden zonder een nummer over te slaan. Dus er is geen optie om een tekening er uit te scheuren en opnieuw te beginnen gezien de pagina’s genummerd zijn. Daardoor zijn uiteraard niet alle tekeningen even goed, maar ik heb gelukkig het talent om van iets lelijk alsnog iets aanvaardbaar te maken als ik er lang genoeg aan doorwerk. Of dat denk ik toch. Het is in ieder geval telkens een uitdaging om er iets mooi van te maken.