Morgenavond weten we op de PéPé Soirée op Zine Happening wie de laatste Plastieken Plunk wint. Dan beslist een select gezelschap van juryleden bestaande uit Peter Moerenhout (voorzitter), Martha Verschaffel, Dieter Van der Ougstraete en Maaheen Ahmed over hun lot. Hoe schatten de genomineerden zelf de kansen van hun tegenstanders in? En hebben ze nog iets te vertellen over hun eigen strip. U komt het hier te weten.
1. Sara Mertens – A Young Artist
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
De strip is grotendeels ontstaan in herinnering aan mijn eigen wereldvreemde tijd op residentie in Italië. Dat ging gepaard met veel bergen en heuvels opwandelen en dan staren naar een soort natuur die ik niet gewoon ben.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ik vind het verhaal van Jonas Sysmans erg ontroerend en hou ook van zijn lijnen en kleuren. Schattig maar niet naïef en ook een beetje filosofisch, een mooie combinatie!
2. Jeroen Janssen en Arizoo Moradi – Censored Scenes
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Jeroen: “Het verhaal is geïnspireerd door onze zwerftochten langs de boorden van de autosnelwegen in Gent. We werken samen aan een graphic novel: Landloos als de wind dat in september verschijnt bij Oogachtend. Zij schrijft, ik teken, altijd op locatie, in mijn schetsboek. Maar van de misschien wel meer dan duizend tekeningen en driehonderd ideeën die we in twee jaar verzamelden, moesten er veel sneuvelen.
Toch vond ik het verhaal over de kernreactor die zich in Gent bevindt, en waarvan weinig mensen weten, te mooi om zomaar in de prullenmand te gooien. Het was spannend om op dat verboden terrein te komen, een geïsoleerd stuk bos ingesloten tussen de E17, de spoorweg Gent-Brussel, en een industriegebied. Een magische plek, waar tegelijk een immense rust een een mysterieuze spanning van uitging. We kwamen er graag bij de treurwilg aan een vijver, onze boterhammen en koffie nuttigen, al fantaserend over Iraanse spionnen en over het kasteel dat er ooit gestaan heeft.
En zo heb ik dus Arezoo gedwongen om in een heel drukke periode (ze moest een prachtige videoreportage afwerken die nu ook in het STAM te zien is in ‘De vierkante kilometer van Ledeberg’). We hebben -ook al wonen we maar 1 kilometer van elkaar- noodgedwongen dat verhaal via Google Docs geschreven. Ik wou een pingpongspel van ideeën, zoals in onze betere dagen toen we samen op pad gingen, maar Arezoo was met haar hoofd bij het verzet in Iran. En zonder het eigenlijk te willen of te beseffen heeft Arezoo precies dat mysterie dat ik in de tekeningen wilde uitdrukken, getroffen. Met een minimum aan woorden, op de manier waarop alleen zij met zo weinig woorden zoveel kan uitdrukken.
En nu denk ik, eigenlijk is dat verhaal de missing link tussen de verhalen uit Landloos als de wind. Laat ons het er toch maar binnen smokkelen.”
Arezoo: “Tekenaar Jeroen Janssen en ik maakten samen een reis, maar niet zomaar een gewone reis. Het was een voetreis, van 10.000 stappen in de luwte van het drukste verkeersknooppunt van Gent, tussen de E17 en de B401 en de grote spoorlijnen naar Brussel en Antwerpen. Hij tekent in zijn schetsboeken de landschappen en de mensen die er wonen. Ik schrijf verhalen die geïnspireerd zijn op onze ervaringen en ontmoetingen: soms waargebeurd en soms fictie. Zo bracht deze reis ons soms naar België, binnen hun zelfgekozen vierkante kilometer van Gent, maar vaak ook in Teheran, Iran: het geboorteland van mij. We hebben onze werelden met elkaar gedeeld.”
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Jeroen: “Ik hou van Bob op ’t Land omdat hij een heel toegankelijke, onderhoudende strip maakt, die qua stijl een beetje doet denken aan mijn held Ryad Sattouf. En grafisch vind ik Moppermaan van Josse Pommé een heel leuke strip.”
Arezoo: “Ik vind al de finalisten prachtig, maar Oost West van Jonas Sysmans is een minimalistisch en mooi werk.”
3. Priyanka Oberoi – Diamond Files
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Mijn gamestrip Diamond Files is ontstaan uit mijn liefde voor strips, wetenschapscommunicatie en games. Strips zijn voor mij het medium bij uitstek om mijn ideeën tot leven te brengen. Wanneer ik ze combineer met games, vormen ze niet alleen een interactieve speeltuin waar verbeelding en onderzoek elkaar ontmoeten, maar ze maken ook meeslepende ervaringen en actieve deelname van spelers mogelijk.
Wetenschap is de nooit eindigende zoektocht naar kennis. In combinatie met strips en games wekt het nieuwsgierigheid op en betrekt het de geest op een leuke, niet educatieve manier. Met mijn strip wilde ik een omgeving creëren waarin spelers wetenschappelijke concepten kunnen verkennen, puzzels kunnen oplossen en mysteries en wetenschappelijke kennis kunnen blootleggen terwijl ze genieten van de gameplay. Met mijn paneelontwerpen probeerde ik de grenzen te verleggen naar iets fris.”
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Elke kunstenaar heeft iets interessants en moois gebracht. I’m thinking – takeit takeit van Indi Vos heeft een interessante kijk op zijn paneelstructuren en Moppermaan van Josse Pommé heeft prachtige illustraties.
Oost West van Jonas Sysmans is mijn favoriet. Omdat ik Engels spreek, is de taal geen belemmering om deze strip te lezen. De simplistische illustraties willen dat je de bladzijde omslaat om te weten wat er gaat gebeuren. Hoewel ik er zeker van was dat de vogel terug zou keren naar de kooi, hou ik van de gedachte achter het verhaal dat ‘vrijheid niet makkelijk komt’.
4. Bob Op ’t Land – Honingzoet
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
In 2016 werd ik, na maandenlange lichamelijke misère, opgenomen in het ziekenhuis. Diagnose: Type 1 Diabetes. Sindsdien is er geen dag dat ik niet bezig ben met deze chronische ziekte. ‘Honingzoet’ is een lang stripverhaal in wording, waarvan het éérste hoofdstuk op Pulp deLuxe is gepubliceerd. In ‘Honingzoet’ wil ik vertellen ik over de frustratie, angsten, het lachen om en omgaan met mijn Type 1 Diabetes.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Mijn favoriete finalist is Josse Pommé met Moppermaan. Prachtig sfeervolle prenten in een strip die leest als een klassieke fabel. Love it.
5. Antje YA en Josse Pommé – Huis van Harry
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
De kortstrip Grappo in Stripgids #10 heeft mij geïntroduceerd aan Josse. Niet veel later heb ik hem gecontacteerd in verband met een illustratie. We zijn aan de praat geraakt en konden het meteen met elkaar vinden, in het bijzonder over onze cinefiele passie. Van het een kwam het ander en ik stelde hem de vraag of hij niet eens een kortstrip wilde maken met mij. En zo geschiedde.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Mijn favoriet is die vogelstrip, nice, simpel schattig.
6. Indi Vos – I’m thinking (takeit takeit takeit)
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
I’m thinking (Takeit, takeit, takeit) maakte ik naar aanleiding van een schoolopdracht. We bezochten een dorp naast Zwolle, dat Zalk heet. Dit is echt een oersaaie plek! Maar ik heb daar toen landschappen getekend en ben aan de slag gegaan. Ik beeldde me in dat je een lange rit door het platte, Nederlandse landschap neemt en bedacht me dat je in een auto niet kan ontsnappen aan ongemakkelijke gevoelens. Dat is natuurlijk het allerleukste om te behandelen.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ik word zelf reuze enthousiast door het werk van Josse Pommé. Ik houd van de sfeer die in Moppermaan te zien is, echt prachtig getekend! Er zit ook een mooi ritme in, maar ik wens alle tekenaars succes.
7. Josse Pommé – Moppermaan
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Ik was gefrustreerd omdat Antje bij Huis van Harry de baas was dus ben ik zelf aan iets kleins begonnen om toch terug wat controle te hebben over mijn pen.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ik ga toch voor de strip over de mens met suikerziekte van Bob Op ’t Land.
8. Jonas Sysmans – Oost West
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Ik ben al een tijdje bezig met korte beeldverhalen te illustreren. Zo heb ik al eerder Sharing is caring en Like father, like son de wereld in gestuurd. Oost West was hier een logisch opvolger van. De drie verhalen staan ieder op zichzelf maar spelen zich wel af in hetzelfde universum/tijdzone zo komen de personages van de verschillende verhalen soms wel eens bij elkaar langs. Ik hoop nog meer zulke verhalen te kunnen illustreren en wie weet ze ooit gebundeld kunnen uitgeven. De verhalen spelen zich steeds af in kleine vierkantjes en zijn heel simplistisch. Ikzelf vind het interessant dat de illustraties vaak heel onschuldig of zelfs een beetje kinderlijk lijken maar het plot van deze verhalen vaak duister of een filosofisch kantje krijgt. Een beetje zoals een kinderboek maar dan voor volwassenen.
Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ikzelf vind al het werk van Sara Mertens een streling voor het oog en het hart. Ik volg Sara al een tijdje en we hebben ooit nog samen met Fien Jorissen en Emma Verhulst een zine gemaakt ‘Ideaal’. Het verhaal A young artist vind ik daarom ook gewoon visueel heel mooi. Hoe ze haar kaders gebruikt, de kleuren, de herhaling, de tekst. Het plaatje klopt in mijn ogen. En ja, wat Bob Op ’t Land hier neerzet… Daar zijn ook geen woorden meer voor nodig. Als die Graphic novel ooit uitkomt, ik koop hem! (Liefst ook gesigneerd a.u.b ).
De laatste PéPé Soirée vindt plaats op zaterdag 20 mei om 19u in de cinema van de Kunsthal Gent tijdens het weekend van Zine Happening.
