Morgenavond wordt in de Kunsthal en via livestream de twaalfde Plastieken Plunk uitgereikt. Dan beslist een eminente jury bestaande uit Shamisa De Broey (voorzitter), Steve Michiels, Eva Van de Wiele en Rik Sturtewagen wie er met de hoofdprijs naar huis mag gaan. Wij waren alvast benieuwd naar wat de genomineerden zelf vonden over de kansen van hun tegenstanders en of ze nog iets te vertellen hadden over hun eigen strip.

1. B.Carrot – Betty’s Verhaal
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Deze strip heb ik in opdracht gemaakt. Ik werd gecontacteerd door Prof. Tessa Kerre die aan haar boek over Immunotherapie bij kanker aan het werken was. Ze heeft me in contact gebracht met Betty om haar verhaal, voor het boek, in beeld te brengen.

Ik heb met Betty in Brussel afgesproken om haar te interviewen. Het was een hele bijzondere ontmoeting. Betty’s partner was toen pas een paar maanden overleden en alles was nog heel vers en ruw. Ik vond het heel mooi en ontroerend hoe open en eerlijk Betty was, en hoe ze mij vertrouwde met haar emoties, ervaringen, en fragiele herrieneringen. Dit verhaal is een en al emotie, en zo heb ik het ook benaderd: als poëzie, een ode aan rouw en liefde. Ik heb Betty’s herinneringen erin verwerkt: de boomtak lamp heeft Betty’s partner voor haar echt gemaakt, hun fietstocht door het bos vlak voor zijn dood hebben ze ook echt samen meegemaakt. En Betty danst graag, dat komt ook in het beeld voor. Ik heb mijn proces (schetsen, ideeën, style oefeningen) met zowel Betty als Tessa gedeeld en stond open voor hun feedback en verbeteringen. Het belangrijkst voor mij is dat Betty tevreden is met het resultaat. Ik heb haar ook meteen de nieuws verteld van deze nominatie; daar werd ze heel blij van.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Zo moeilijk om een favoriet te kiezen: ik vind ze allemaal super mooi en ieder verhaal heeft iets anders te bieden. Maar als ik er één zou moeten kiezen zou het STYX van Saidjah Vos zijn. Ik vind het grafisch sterk en goed geschreven. Bij beeldverhaal zoek ik altijd een evenwicht tussen tekst en beeld; een goed verhaal die ook goed verbeeldt wordt en op een manier waar de tekst en beeld elkaar aanvullen.

Oh en ik vond het grappig om te zien dat de schilderij Dans van Matisse naast mijn verhaal ook in het verhaal van Coralie verschijnt.

2. Rani De Prée en Jeroen Blom – Boven de Onderwereld
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Jeroen: Boven de Onderwereld begon als Rani’s idee voor een animatiereeks op de filmschool RITCS. In deze reeks zou de familie Kruimel centraal staan en zou Arthur met Splinter en zijn opa op allerlei avonturen gaan in de onderwereld.

Rani: Voor de Plastieken Plunk haalde ik Jeroen erbij om het verhaal te stroomlijnen en toegankelijker te maken voor het korte stripformaat. Hij korte het concept in, en veranderde het opa personage om hem een dramatische boog te geven.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Jeroen: Prof Lehm van Bob op ’t Land. Leuk personage, leuke insteek, leuk getekend. Tegen het einde wordt het ineens heel duister zonder te ver te gaan. Je beseft je dat die duisterheid er al vanaf het begin in wordt gesuggereerd. Jammer dat het zo kort is! Ik had graag nog gezien wat de Robot doet zodra hij Professor Lehm volledig heeft ingepalmd.

Rani: Idem. Wat ik het leukste vind aan Prof Lehm is hoe de eerste beelden van het personage een nieuwe betekenis krijgen bij het herlezen. Het personage is volledig machteloos. Het enige wat hij kan doen is reflecteren over zijn leven en waar het fout is gegaan, terwijl zijn enige doelstelling was om zijn droom waar te maken. Meestal worden deze hardwerkende personages naar het einde toe beloond, dat is immers een boodschap die we graag meegeven aan het publiek. Ik vind het verfrissend, maar tegelijk ook luguber, dat in dit geval het welwillend, ijverig personage succes niet gegund is.

3. Joris Bas Backer – Een Virus en zijn Omgeving
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Ik werd eind januari 2020 door de redactie van Drawing the Times gevraagd of ik wou bijdragen aan hun volgende thema-special.

Het was heel bizar want de special die ze plande zou gaan over virussen. Slechts enkele weken later zouden al de eerste berichten over Corona in het nieuws verschijnen. De special werd ineens heel relevant.

De redactie had al auteuren voor de onderwerpen pandemieën, viral marketing, cyberwarfare en synthetische virologie. Ze wilden nog heel graag iemand voor het onderwerp ‘SOA’. Wat de invulling betreft was ik vrij al hadden ze me een paar ideeen meegegeven. Ik ging op recherche en liet me daarbij leiden door mijn eigen vragen. Ik ontdekte dat ik veel over HIV gehoord had, maar eigenlijk veel van dezelfde verhalen. En terwijl de Corona pandemie voor onze ogen werkelijkheid werd, vroeg ik me af hoe zich dat bij HIV af had gespeeld.

Dit is een HIV-verhaal waar we minder vaak over lezen, maar dat net zo goed relevant is. Het gaat over de manier waarop virussen sociale en politieke verandering veroorzaken, maar er ook door veroorzaakt worden. De belangrijkste bron die mijn belangstelling wekte was een onderzoeksartikel “The early spread and epidemic ignition of HIV-1 in human populations”, dat ik geciteerd zag in een artikel van de BBC. Het artikel werd in 2014 gepubliceerd in Science Magazine door een internationaal gezelschap van wetenschappers. Het gebruikt wetenschappelijke data-analyse om de verspreiding van HIV met maatschappelijke veranderingen te vergelijken. Tijdens de research voor deze strip ben ik diep in historische foto’s van Congo-Kinshasa gedoken. Soms was dat erg pijnlijk: naar de realiteit kijken van raciaal geweld tijdens de koloniale bezetting. Maar ik heb ook geweldige dingen ontdekt, zoals de foto’s van het nachtleven in Kinshasa in de 50’s/60’s door fotograaf Jean Depara.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Maar één finalist kiezen was moeilijk! Maar ok, ik kies STYX door Saïdjah Vos. Het is prachtig getekend Ik vind het mooi hoe het huidige en concrete momenten van de aarde verenigt met tijdloze en oeroude machten die verder terug gaan dan de kerstening. Het einde was bewegend en een beetje verstorend. Zo heeft hij de deur open gezet om over heel veel dingen na te gaan denken en dan wordt je ermee in het water gegooid. Great, hoe moet ik nu slapen?!

4. Gerlinde De Ryck – Home
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
De eerste versie van Home is ontstaan tijdens de 24 Hours Comics Square, die tijdens de lockdown georganiseerd werd door Pulp deLuxe en Tieten Met Haar. De uitdaging was om op 24 uur tijd een stripverhaal te maken van twaalf vierkante pagina’s. Ik had tijdens de eerste maand van de lockdown heel veel dieren getekend en daar wou ik iets mee doen maar verder wist ik niet wat het verhaal zou worden. Ik had wel al lang het gevoel dat ik iets wilde maken rond leven in het buitenland (ik ben Belg en woon in Engeland) en dat kreeg uiteindelijk deze vorm. Het verhaal is niet autobiografisch maar ik was blij om achteraf te horen dat andere mensen die al een tijdje in het buitenland woonden, zich erin herkend hadden.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ik heb genoten van alle andere verhalen maar Betty’s verhaal van B. Carrot heeft me het meeste geraakt. Het is prachtig getekend met delicate en toch krachtige illustraties en het droevige verhaal sleept je mee naar het ontroerende einde.

5. Silke Catteeuw-De Smul – L’Amour Maternel
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Voor mijn bachelorproef kregen we de opdracht rond het Afrika museum te werken. Na lang zoeken naar een manier om hiermee iets te doen besefte ik dat mijn gevoel bij het Afrika museum niet zo goed zat. Het koloniale zit er nog wat te veel ingebakken denk ik… dus toen nam ik een stapje terug en besliste van de rijke Afrikaanse cultuur gebruik te maken. Ik googlede eigenlijk vrij letterlijk ‘Afrikaanse volksverhalen’ en kwam dit bijzondere verhaal tegen van een jongen die zonder dat hij het weet trouwt mijn zijn eigen moeder. Dit verhaal sprak tot de verbeelding, en toen maakte ik deze reeks koper etsen met het verhaal als vertrekpunt.

Ook de fauna en flora van Afrika was een oneindige inspiratiebron.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Ik vind de strip STYX zeer goed gemaakt. De manier waarop met zwart-wit wordt gewerkt. De beweging die erin zit. De slimme compositie in het blad!

6. Bob Op ’t Land – Prof Lehm
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Mijn strip is getekend voor een (nog te verschijnen, ergens, volgend jaar, wie weet?) anthologie met een steampunk-thema. Daar waren vier pagina’s in beschikbaar, dus dat was de ruimte die ik had om een in verhaal te vertellen. Ik maak veel autobiografische gagstrips -te lezen op Instagram-, die wat losser zijn getekend, dus ik wilde bij deze strip meer uitpakken: lekker volle pagina’s met veel panels. Zoals al mijn strips is het inkt- en letterwerk met een vulpen op papier getekend, en de inkleuring in Photoshop gedaan. Voor het verhaal keek ik naar waar ik zin in had om te tekenen – robots! – en ben vanaf daar aan het werk gegaan. Het eindresultaat is losjes geïnspireerd door de golem-legende en gaat over een createur wiens creatie zich tegen hem keert. Niet autobiografisch dus, tot dusver.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Mijn favoriet onder de andere finalisten is Een virus en zijn omgeving van Joris Bas Backer. Die laat zien hoe doeltreffend de strip als medium kan zijn om complexe informatie over te brengen op een laagdrempelige manier. De strip is goed verteld, helder getekend en duidelijk.

7. Coralie Laudelout – Samantha, de vleselijkheid der dingen
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Mijn strip ging eerst een boek worden maar door bepaalde omstandigheden zijn deze plannen in het water gevallen. Ik heb dan besloten om de pagina’s die ik al had gemaakt, uit het water te vissen bij wijze van spreken en daarmee een kort verhaal te maken.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Mijn favoriete finalist is Home door Gerlinde De Ryck. Het idee van verschillen in afkomst uit te beelden in diersoorten doet je uiteraard denken aan Maus van Spiegelman. Maar de manier waarop Gerlinde het doet, voelt aan als een ode. Verder doen de zachtaardig getekende prenten samen met deze dierenfiguren, me denken aan de vintage boeken van ‘Babar’. Het verhaal in Home voelt zeer actueel aan, je ziet deze thematiek uitbundig verschijnen op social media. Samen met de knipogen naar oude meesters, vind ik dit verhaal heel sterk en zorgvuldig in elkaar gestoken.

8. Saïdjah Vos – STYX
Kan je ons iets meer vertellen over de ontstaansgeschiedenis van je strip?
Mythologie fascineert me, in elke vorm. Van de ontelbaar kleurrijke manieren hoe Culturen de wereld vorm gaven tot hoe we vandaag leren uit die opzichten. Aangezien ik Grieks in mijn middelbaar gestudeerd heb, heeft die klassieke cultuur ook een speciaal plekje in mijn hart.

Het idee voor STYX had ik al toen ik mijn Master in de LUCA deed. Het had iets absurd en charmerend dat uiteindelijk de Grieken 2500 jaar geleden het aan het rechte eind hadden. Als je sterft ga je naar de Hades, geen ontbinding, geen wormen die aan je lijk knagen, geen Hemelse poort, geen boetedoening voor je zonden, geen 72 maagden, geen Walhalla.

Het eigenlijke verloop van het verhaal ontstaat gewoon door veel te tekenen en na te denken over de acties van de personages.
Een interessant weetje nog: In de vroege schetsen leek Charon, de veerman voor de dode zielen, verdacht veel op Spook uit Thijs Desmet zijn boek Van roken ga je dood. Ik heb dan uiteindelijk voor de Teru Teru Bozu look gekozen, wat Japanse popjes zijn.

Wie van de andere finalisten is jouw favoriet en waarom?
Buiten het feit dat het allemaal straffe inzendingen zijn (en ik daardoor weer in diepe tekentwijfel ben gevallen haha!) kies ik dan toch voor L’Amour Maternel van Silke Catteeuw-De Smul. Haar zwangere beelden deden me denken aan Dominique Goblet en Céline Hudreaux, ook de tekstloze aanpak had wat weg van Frédéric Coché, great stuff!