De Corona-maatregelen, 28 dagen later. Pulp deLuxe was benieuwd hoe onze hoofdstad er dezer dagen bijligt. We gingen ons licht opsteken bij Stephan Louwes, Mattias Ysebaert en Dragana Radanovic.

1. Welke gevolgen heeft Corona voor jouw dagelijkse bezigheden?
2. Wat ligt er momenteel op je tekentafel?
3. Welk boek ben je tijdens je lockdown aan het lezen / heb je net uit / ligt klaar om te lezen? En wat wil je erover delen?
4. Hoe onderhoud je in deze periode je sociale contacten?
5. Wat is het eerste wat je gaat doen eens de lockdown opgeheven wordt?

---

Stephan Louwes

1. Enkel dat ik naast mijn werk niks meer kan doen dan naar huis gaan en zoveel mogelijk te tekenen. Na mijn studies koos ik voor een parttime job in een Carrefour Market als financieel steuntje, equivalent voor ochtendgymnastiek en vooral wat afwisseling naast tekenen. Nooit gedacht dat deze situatie zich voordoen.

De eerste week na de lockdown was moeilijk. Het tempo werd ferm omhoog geschroefd door de hamsteraars en het risico van besmet te raken bleef in je achterhoofd wriemelen. Tekenen kwam er ’s avonds amper van, zeker als je stijgende cijfers bleef volgen. Pas vanaf de tweede week kon ik de draad weer oppikken.

Daarnaast slinkt mijn voorraad bruin papier voor LIMBO II, dus hopelijk krijg ik dat binnenkort online nog te pakken. Ach, ik heb nog meer dan genoeg papier voor Moon.

2. Pagina 16 en 17 voor Moon, in het midden van een middeleeuwse passage.

3. Aangezien ik niet meer naar stripwinkels kan, heb ik mezelf voorgenomen mijn leesstapel volledig te elimineren voordat de lockdown voorbij is.

Twee van die nieuwe female-revenge westerns: Het Venijn van Laurent Astier en Wildwest van LaMontagne en Gloris. Ik was persoonlijk meer fan van de eerste verhaal, en ik vind Astier ook een geweldige tekenaar.

Het Reigersnest van Michaël Olbrechts. Door Vierenveertig Na Ronny waren mijn verwachtingen ongelooflijk hoog, en ondanks de anticlimax was ik niet teleurgesteld. Ik kijk megahard uit naar wat Michaël nog in petto heeft!

Ook heb ik eindelijk de logge Dino van onze Dieter Van Der Ougstraete uitgelezen. Die man beheert zijn teken –en vertelstijl zo afschuwelijk goed. Doorheen het verhaal hoorde ik constant in mijn hoofd het woord ‘patat’ in Dieters Gents accent, een echo van ons masterjaar in LUCA Beeldverhaal.

Momenteel ben ik bezig in Er Wonen Nog Mensen van Jeroen Janssen, waar ik zeker van geniet na zijn geweldige Abadaringi.

Volgenden zijn de nieuwste boeken van Jean-Louis Tripp, Erik Kriek en Frederick Feyfer.

 

4. De meeste sociale contacten zijn met mijn collega’s en de klanten. Daarnaast een beetje via chat en videogesprekken.

5. De al twee keer uitgestelde zuipschuiterij met enkele collega’s! En de vrijgezellen verder organiseren voor mijn beste kameraad. Dat en zijn trouwfeest zijn in mei en juni respectievelijk, maar daar vrezen we eerlijk gezegd voor. Ik heb hem beloofd het niet af te stellen maar uit te stellen!

---

Mattias Ysebaert

1. Wat de gevolgen betreft: Dat valt momenteel nog mee. Ik ben in goede gezondheid, en mijn familie, geliefden en vrienden zijn dat ook. Daar zit alles nog goed. Ik kan nog altijd een beetje buiten komen (op het terras in mijn studentenwoning) wanneer de zon schijnt. Ook dat verzacht de verveling. Verder is het vooral het idee dat ik bepaalde zaken niet meer mag/kan doen. Boodschappen doen is ook minder aangenaam. De algemene raad om minder in de buurt van elkaar te komen begint wel wat te wegen. Bepaalde zaken kan ik digitaal regelen, maar activiteiten zoals stages gaan nu natuurlijk niet door tenzij er een digitaal alternatief kan ingepland worden. Met dat laatste ben ik nu bezig.

2. Momenteel liggen een vijftal pagina’s van een nieuwe strip op mijn bureau. Het is de eerste keer dat ik met iemand samenwerk. Best wel een interessant proces. Mijn papier, tekenmateriaal en laptop heb ik nog bij me. Ik kan gerust een maand verder met wat er in mijn kamer ligt. Ook merk ik dat ik een stuk meer teken, nu, terwijl ik minder aandacht schenk aan mijn opleiding. Dat voelt ook wel fijn.

3. Ik lees Het Parfum van Patrick Suskind. Een heel aangenaam boek (met ook een heel mooie verfilming). Het is sprookjesachtig, romantisch en akelig. De tijd gaat wat sneller dankzij het lezen.

4. Ik zit in een studentenwoning. Deze is de laatste weken volledig leeggelopen, maar er zijn nog wat andere mensen over. We zitten hier met zo’n viertal. We blijven voorzichtig, en ik ben blij toch nog wat contact te hebben. Zelfs al blijft dat op 1,5 meter afstand. Verder chat/videochat ik met familie en vrienden.

5. Het eerste wat ik ga doen is afspreken met de vrienden, en op restaurant gaan met mijn vriendin. Ik kijk er al naar uit.

---

Dragana Radanovic

1. Het is moeilijker om je op je werk te concentreren, omdat de hele week een hele lange dag lijkt te duren. En ik heb het gevoel dat mijn flat steeds kleiner wordt!

2. Een puinhoop met mijn favoriete koffie om me door de dag heen te helpen (als ik de borstels niet in de koffie in plaats van in de witte bak was! Het zou niet de eerste keer zijn…)

3. Ik kreeg een exemplaar van Feitenkennis van Hans Rosling in handen, en het hielp echt in het begin toen alles zo eng leek. Het laat ons eigenlijk zien hoe we de informatie die we krijgen moeten interpreteren en waarom de meeste informatie zo slecht lijkt. Als er mensen zijn die overweldigd zijn door de situatie, raad ik het ten zeerste aan. Verder “lees” ik ook Echos, Penelope (eigenlijk alleen maar kijken naar de illustraties want mijn Nederlands en Frans zijn nog steeds klote), The Fate of Fausto en The Compas Rose (dit is mijn lievelingsboek).

4. Wat betreft sociale contacten is er voor mij niet veel veranderd. De meeste van mijn vrienden bevinden zich in een ander land. Ik geloof dat ik alle communicatie-apps heb die bestaan omdat iedereen graag op verschillende platforms praat. Ik probeer met sommigen van hen samen iets te eten tijdens het “videobellen”, oa met mijn moeder omdat ze vaak in de risicogroep zit en erg ver van mij vandaan is. Met mijn gymgroep oefen ik minstens drie keer per week via video. Op die manier kunnen we allemaal klagen over de pijn van het oefenen (in plaats van te praten over het C-woord) dat ons op een absurde manier meer verbindt.

5. Ik heb geen idee. Stoppen met het kijken naar de aanbiedingen voor een grotere flat met een eigen tuin!

---