Maarten Vande Wiele heeft al een paar keer plaats mogen nemen in onze ‘Verhoor’-stoel. Hij is dan ook een man van menig talent. De vorige Plastieken Plunk – winnaar heeft ons al meermaals weten te boeien met zijn kortverhalen over James Bond en hij heeft al verschillende sterke graphic novels op zijn naam staan. Materie genoeg om nog eens een gezellige babbel met hem aan te gaan.
door Veerle Devos.
(Maarten en Bond-girl Caroline Munroe, foto: Stany Van Wymeersch)
Goldfinger in 007 pages, Octopussy in 007 pages, Alles wat je moet weten over Dr. No om indruk te maken op je vrienden , … Je hebt James Bond al vaker in beeld gebracht. Ben je altijd al een Bond fan en kenner geweest?
Een fan ben ik altijd al geweest en het kenner gedeelte is er vanzelf bijgekomen. Ik ben opgegroeid met de James Bond-films. Als kind keek ik met mijn vader mee naar de avonturen van Bond. Ik was toen vooral onder de indruk van Octopussy, de eerste James Bond film die ik heb gezien. Ik kan me herinneren dat ik ook een stickerboek van James Bond had. Het was zo’n ‘ouder’ boek waarbij je de prentjes nog zelf met lijm in het album moest plakken. Ik heb het nog steeds.
Als je de strip leest hoef je Dr. No niet gezien te hebben, maar het geeft je wel een indruk van de film.
In mijn stripreview Alles wat je moet weten over Dr. No om indruk te maken op je vrienden wilde ik mensen warm maken voor de Bond films. Als je de strip leest hoef je Dr. No niet gezien te hebben, maar het geeft je wel een indruk van de film. Hopelijk maakt het mensen nieuwsgierig genoeg zodat ze de film gaan kijken!
De dood van Sean Connery zal je dan wel iets gedaan hebben?
Klopt. Ik was best wel onder de indruk toen ik hoorde dat Sean Connery gestorven was. Dat had ik nog meer bij de dood van Roger Moore.
Wat dacht je toen ze in de media lieten weten dat James Bond misschien wel door een vrouw kon gespeeld worden?
Ik denk dat dat vooral een mediastunt was. Het bericht de wereld insturen dat de volgende James Bond door een vrouw gespeeld kon worden was vooral een goede manier om propaganda te voeren en ervoor te zorgen dat de Bond films weer in de kijker kwamen te staan. Zelf heb ik niet echt nood aan een vrouwelijke James Bond. Jaren geleden is er al een soort van vrouwelijke James Bond film uitgebracht. In Atomic Blonde speelt Charlize Theron een keiharde MI6 agente. Ze onderzoekt de moord op een van haar mede agenten, vecht en schiet erop los, ze wordt tot bloedens toe in elkaar geslagen, … Dat was indrukwekkend. Dat zie je niet vaak!
Van menig stripliefhebber heb ik vernomen dat ze jouw graphic novel Paris als tiener ‘onder hun hoofdkussen’ lag, zodat ze het verhaal in het geniep konden lezen. Het was dan ook vrij gewaagde lectuur. Werd er geen commotie rond gemaakt toen deze strip werd uitgebracht?
In het geniep? Echt? Dat is leuk om te horen (lacht). Negatieve commentaar heb ik er niet echt op gekregen, integendeel. Paris werd erg goed onthaald en kreeg goede recensies. Het is een satire, de seksscènes maken deel uit van het verhaal. Als ik die er had uitgehaald was het een ordinaire soap geworden. Dan zou het geen impact hebben gehad. Paris is gebaseerd op Paris Hilton, Britney Spears en dat soort van reality show sterren. Dat was toen het begin. De Kardashians moesten nog komen. Ik had niet verwacht dat het zo’n succes ging worden. Ik denk dat Paris op een goed moment is uitgebracht. Het was een periode waarin de graphic novel erg hip was en door verschillende soorten groepen van mensen gelezen werd. Het werd zelfs op de leeslijsten van secundaire scholen gezet. Het verhaal is nog steeds relevant. Paris wordt nog steeds gelezen. Het krijgt nog altijd recensies op goodreads. Ik ben blij dat het na meer dan tien jaar nog steeds leeft en dat we er nog over praten, want dat is zeldzaam.
Je liefde voor mode komt ook duidelijk aan bod in strips, wat is jouw favoriete decennium qua kledingstijl?
Ik heb fotografie gestudeerd en ik heb altijd interesse gehad in mode en vooral in modefotografie. Voor Paris heb ik veel research gedaan. Voor Zeep heb ik me dan vooral laten inspireren door de Barbie outfits uit de jaren ’80. Ook de outfits in ABBA zoekt Frida zijn soms kopieën van het origineel.
Op je Instagram merk ik dat je met tekeningen vaker voor zwart wit bent gaan kiezen. Ook bij Madame Catherine was dat het geval. Je vorige strips waren iets vrolijker qua kleur. Is dit een bewuste keuze?
Net zoals iedereen laat ik me in mijn werk inspireren door andere kunstenaars. Ik ben vooral fan van underground strips. Ik wil altijd eenvoudiger werken, vandaar dat het potlood zo aantrekkelijk is. Het is een techniek die ik echt onder de knie wilde krijgen, daarom ben ik veel in potlood gaan tekenen zoals in Madame Catherine. In die strip was ik nog aan het oefenen, kijken wat de mogelijkheden zijn. Maar nu kan je op mijn Instagram al meer resultaten zien. Ik blijf altijd schaven en aanpassen op zoek naar verbetering.
In je laatste graphic novel Madame Catherine viel het mij op dat je een goed verteller bent van mysterieuze en ietwat donkere verhalen. Schuilt er een suspense scenarist in jou?
Mysterieuze verhalen, horror films, thrillers, true crime en urban legends hebben mij altijd al gefascineerd. Ik hou van griezelige verhalen en dat zie je terug in mijn werk. Kijk maar naar Monsieur Bermutier. Ik vind veel voldoening in het schrijven van mijn scenario’s. Het uitwerken van een scenario is een intellectuele uitdaging. Je moet research doen en je moet er heel intensief mee bezig zijn.
Ben je momenteel bezig met een nieuwe graphic novel?
Ik ben al een tijdje bezig met een nieuw verhaal. Het speelt tijdens de gouden periode van Hollywood. Het is een tijdperk waarin acteurs nog helemaal onder de controle stonden van de filmstudio’s. Alles werd voor hen gekozen, geregeld en bepaald. Ook hun privéleven. Met alle gevolgen van dien.
Op zaterdag 24 april reikt Pulp deLuxe opnieuw de Plastieken Plunk uit. Zelf ben jij een ex-winnaar van deze prijs. Heb je mooie herinneringen aan jouw deelname en winnen van de Plastieken Plunk?
Zeker! Ik had totaal niet verwacht dat ik zou winnen. Het werd een leuk feest in Le Bal Infernal en mijn beeldje van Luc Cromheecke staat hier nog altijd knalgroen licht te geven.
De allerlaatste vraag: Wat is het eerste dat je gaat doen als het post-corona tijdperk ingaat?
Een terrasje doen in de stad natuurlijk! Ik hoop dat we tegen de zomer toch weer op een normale manier kunnen leven en genieten van het mooie weer en van elkaars gezelschap. Ik kijk er erg naar uit om dat verschrikkelijk mondmasker uit te doen en het ritueel te verbranden.
Wij hopen mee met jou, bedankt voor het interview!
Alles wat je moet weten over Dr. No om indruk te maken op je vrienden op Pulp deLuxe »
Profiel Maarten Vande Wiele »