Nog tot 21 november loopt in de Geert De Weyer Gallery een expo van Gentenaar Tim Van den Abeele over Monotypes. Gezien hij ooit eens op een lijstje van te contacteren tekenaars verschenen is leek het ons een ideale persoon om eens een Grensgebied aan te wijden.

door Bruno Willaert.

Wat moet de lezer over je weten?
Ik woon en werk al mijn hele leven in Gent. Naast illustrator ben ik ook docent illustratie aan het KASK in Gent. Als ik niet aan het tekenen of lesgeven ben dan ben ik (op bescheiden niveau) aan het voetballen.

In de Geert De Weyer Gallery loopt er momenteel nog tot 21 november een expo van jou over Monotypen? Kan je ons even vertellen wat monotypen zijn?
Monotype is een druktechniek. mono staat voor 1. Dat wil zeggen dat je elke keer één unieke druk hebt. Daarin verschilt de techniek van andere grafische druktechnieken waar reproductie eerder de norm is. Ik hou wel van de uitzondering. Want het feit dat elke druk uniek is maakt het net leuk voor mij. Het zorgt ervoor dat het werkproces spannend blijft. Vanaf het moment dat ik het gevoel heb dat ik het eindresultaat te veel kan voorspellen probeer ik iets nieuws toe te voegen aan mijn werk.

 

Je maakt momenteel vooral illustraties voor de kinderboeken van Uitgeverij De Eenhoorn. Kan je er genoeg je creativiteit in kwijt en/of doe je ook nog andere illustratieopdrachten?
Ik hou er eigenlijk steeds meer van om boeken te maken en van mijn uitgeefster Marita Vermeulen krijg ik eigenlijk ongelofelijk veel vrijheid om mijn eigen weg te bewandelen. Ze is een klankbord die mij scherp houd. Ze heeft ook altijd heel erg mooie verhalen voor mij waar ik graag mee aan de slag ga. Aan die verhalen iets toevoegen met mijn beelden is elke keer een unieke ervaring. Door de combinatie met het lesgeven doe ik momenteel niet veel andere opdrachten. Ik heb mij altijd voorgenomen om alleen maar projecten te doen waar ik 100% achtersta, voorlopig kan ik zeggen dat dat gelukt is. Zo bijvoorbeeld ook de tentoonstelling bij Geert De Weyer. Ik vind het heel fijn om mijn werken hier te kunnen tonen. Niet alleen omdat het een heel mooie galerij is maar ook omdat Geert een heel fijne en warme mens is. Het persoonlijke is altijd heel belangrijk voor mij.

 

Je naam is ooit eens op een lijstje verschenen van Pulp deLuxe van te contacteren tekenaars. Heb je nooit ambities gehad om beeldverhalen te maken?
Zeker wel. En ooit zal het er (hopelijk) ook wel van komen. Maar ik ben van plan om lang te leven dus ik heb nog veel tijd.

 

Iets compleet anders: ik zag dat je ook verbonden bent aan de zaalvoetbalploeg Wanhoop Drongen. Hoe komt een voetbalploeg die niet op de laatste plaats staat aan zo’n naam?
Haha. De ploeg bestaat ondertussen al 36 jaar en is ooit opgericht door mijn nonkel en een aantal van zijn vrienden. Ze hebben elkaar leren kennen aan den dop in Gent, in de tijd dat je nog elke dag een stempel moest gaan halen op je stempelkaart. Daar is ook de naam Wanhoop ontstaan. Eigenlijk is dat een ongelofelijk verhaal. Misschien moet ik daar mijn graphic novel maar over maken (knipoogt). Ondertussen hebben wij (zonen, neven, vrienden…) van de originele leden de ploeg overgenomen, en met een beetje geluk zullen onze kinderen hetzelfde doen…

 

Wat mogen we nog van je verwachten in de toekomst?
Hopelijk nog veel mooie boeken. Mijn volgende project is een nieuw boek met Paul Verrept (van Op een dag was de liefde moe) en nadien volgt Johnny Jaguar, een verhaal dat ik ook zelf geschreven heb. Dat is wel spannend. Een beetje als debuteren bij de Wanhoop eigenlijk. Haha.

 

De expo van Tim Van den Abeele over monotypes loopt nog tot 21 november in de Geert De Weyer Gallery in Antwerpen.

website Tim Van den Abeele »
website Geert De Weyer Gallery »

---