Stijn Vertommen (1999): Van kinds af aan had ik al iets met tekenen. Het is een fijn iets wanneer je de vrijheid hebt om op papier te zetten wat je wil. Als kleine jongen met een uitbundige fantasie was tekenen het ideale medium dat als uitlaatklep kon fungeren. Wat later aan het begin van mijn secundaire opleiding verloor ik de interesse in tekenen omdat het plots niet meer belangrijk leek. Ik begon aan een opleiding in het ASO. Vier jaar lang heb ik liggen rond spartelen, proberend mijn hoofd boven water te houden. Dat was een grote fout van mijn kant. Het werkte niet, en het was alle frustraties niet waard.

Ik liet het ASO achter mij en ging een kunstopleiding studeren. De interesse (de laatste jaren wat verwaarloosd) was er al dus ik begon met veel motivatie aan mijn nieuwe opleiding. Daar ontwaakte mijn tekendrift weer. Ik kwam te weten dat de opleiding Beeldverhaal een ding was en wist onmiddellijk dat dat is wat ik wou doen. Zoals vele wanneer ze gaan studeren of aan een hogere opleiding beginnen zijn mijn ogen spreekwoordelijk opengegaan. De interesse is een passie geworden. En vier jaar na mijn aankomst in de opleiding Beeldverhaal rond ik de studie af met mijn masterproject: Het Morgenland. Een verhaal dat geïnspireerd is door avonturenromans en reisverhalen. Gevoed door een interesse naar een cultuur en omgeving dat voor mij een mysterie was. Stilistisch beïnvloed door persoonlijke helden zoals: Hugo Pratt en Jean Giraud. Alles wat ik in de vorige vier jaar geleerd heb, heeft mij geholpen om dit boek te voltooien en dat is gedachte die me veel voldoening geeft.

Over Het Morgenland: “Ghedi, een wees sinds het overlijden van zijn grootvader wordt door een roversbende ontvoerd. Hij wordt vele kilometers van zijn stam weggevoerd maar weet te ontsnappen! Hij wordt nu geconfronteerd met het harde woestijnklimaat en de bijna onmogelijke taak om weer thuis te raken. Er is echter weinig tijd. De nomadische stam waar Ghedi deel van uitmaakt blijft steeds rondtrekken. Als hij ze niet op tijd kan bereiken is hij ze voorgoed kwijt. Opa mag er dan niet langer zijn, maar de lessen die hij Ghedi aanleerde zijn de sleutel tot het succesvol doorkruisen van de barre woestijn, en dus gaat hij op stap. De rovers ontevreden over de ontsnapping van Ghedi gaan hem achterna. Hun prijs zal hun niet ontzegd worden.”