Traditiegetrouw blijkt Pulp deLuxe nog een laatste keer terug op het afgelopen jaar, of beter gezegd nog drie keer. De jaarlijkse Eindejaarsvragen werden aan onze twaalf redactieleden voorgeschoteld en die werden netjes verdeeld over drie afleveringen. In de eerste aflevering zijn Eva Van de Wiele, Dennis Marien, Maia Matches en Yasmin Hufkens aan de beurt.
1. Wat is het beste dat je gelezen hebt in 2022?
2. Welke film, tv-serie, muzikant en/of toneelstuk is je bijgebleven in 2022?
3. Wat was je leukste feestje of activiteit uit 2022?
4. Wat heb je afgelopen jaar voor het eerst gedaan?
5. Wat zijn de vooruitzichten voor 2023?
Eva Van de Wiele
1. Net zoals vorig jaar verwijs ik graag naar een zogenaamd academisch boek. Deze keer betreft het een werk dat striponderzoek toegankelijk maakt voor een ruim publiek. In haar Comics and Nation (Ohio State University Press 2022) leidt Ewa Stańczyk de lezer door het Poolse stripverleden. Ze doet dat niet met ooglappen op, en geeft duidelijk aan waar Poolse artiesten hun mosterd haalden. Dit boek toont hoe striponderzoek bijdraagt tot een diepgaandere kennis over de culturele en sociale veranderingen in een land. Het verduidelijkt ook de complexiteit van globalisering, van internationale netwerken en het bewijst dat de geschiedenis geen teleologisch begin en einde heeft maar werkt in vaak tegenstrijdige golfbewegingen.
2. Gidon Kremer gaf op 20 september 2022 in de Vlaamse Opera in Gent een concert met zijn Kremerata Baltica. Zij vatten de avond alleen aan, en deden ons wachten op een bejaarde ietwat harkerige man. Maar wanneer die man zijn viool begon te bespelen, gebeurde er iets onwaarschijnlijks. Op hoge leeftijd zet Kremer nog steeds met gemak de hoogste virtuositeit neer. De eerste celliste was bovendien waanzinnig goed en de gedrevenheid en het enthousiasme van de jonge strijkers die hem omringden, maakten het alleen maar ontwapenender. Kremer is bovendien niet enkel een vurig violist, hij is ook bekommerd om wat er zich afspeelt op het toneel der wereldse machten. Zo speelde zijn Kremerata Baltica die avond een stuk van de Oekraïense componist Valentin Silvestrov. Het werd een avond waarbij kippenvel net dat tikkeltje langer bleef hangen.
3. Het is een tweestrijd tussen twee stripgerelateerde activiteiten.
Enerzijds was er in oktober een AIPI conferentie in Palermo voor Italianisten waar mijn kleine fijne onderzoeksgroepje SnIF voor het eerst een aantal panels aan striponderzoek mocht wijden. De dagen voor en na de conferentie aten we met z’n allen de heerlijkste Siciliaanse pasta, rijstballen (arancine) en patisserie. We bezochten Cefalù en ontbeten granita. Met mijn vriend bezocht ik de zoutvlaktes van Marsala, proefden we marsalawijnen en plonsden we in de Tonnara di Scopello.
Anderzijds was er de onderzoeksdag aan de Biblioteca Hertziana gewijd aan underground en comics, en georganiseerd door mijn collega Carlotta Vacchelli, waar ik een ronde tafelgesprek mocht leiden. Henrietta Hertz kocht in 1904 het Palazzo Zuccari en bouwde het om tot bibliotheek. Als een van de oudste Max Planckinstituten imponeert het de bezoeker door middel van wat in het Italiaans Mascherone genoemd wordt: de toegangsdeuren en ramen zijn wijd opengesperde monden. De bibliotheek bevindt zich niet ver van de Spaanse trappen, en heeft een heus rooftopterras waar een kicker staat en het uitzicht over de Romeinse heuvels gespaard is gebleven van horden toeristen. Ver weg van de cacio e pepe, amatriciana en carbonara heerst hier in alle rust een Duitse tempel van archeologische en kunstgeschiedkundige kennis waar we even mochten vertoeven.
4. Ik heb voor het eerst (en voor het laatst) mijn doctoraat verdedigd in het bijzijn van gewaardeerde collega’s, familie en vrienden en mijn fantastische promotoren Prof. Maaheen Ahmed en Prof. Jan Baetens. Iedereen ging naar huis met een zine dat ik gemaakt had om mijn onderzoek samen te vatten, je kan het hier downloaden.
5. 2023 wordt het jaar waarin het eerste boek uitkomt dat ik mee geëditeerd heb: Sugar, Spice, and the Not So Nice verschijnt bij Leuven University Press met op de cover een weergaloze prent van Valentine Gallardo, waarvoor veel dank aan Valentine. Ik zal mijn dissertatie proberen uitgeven. Ik mag ook beginnen lesgeven aan LUCA School of Arts dankzij en met Sébastien Conard. 2023 belooft verder het jaar van de visits te worden. In de zomer ga ik onderzoek doen naar DIY secties in kinderstripmagazines in de International Youth Library München en van oktober tot november 2023 ben ik Rome voor archiefonderzoek. Van 20 tot 23 september organiseer ik mee een conferentie over strips, kinderen en kinderachtigheid. Noteer tot slot allen dat er van 16 september tot 18 december in KIOSK in Gent een tentoonstelling rond de stripcollectie van Alain Van Passen zal lopen. Met alle leden van het COMICS team mogen we mee cureren. We zullen ons onderzoek over de collectie voorstellen in samenwerking met KIOSK directeur Simon Delobel en stripmaker en artiest Felipe Muhr.
Dennis Marien
1. Sorrowland van Rivers Solomon, een vreemde eend in de bijt! Ik had geklaagd tegen mijn moeder dat ik geen goede boeken kon vinden, en ze gaf het me voor we op reis vertrokken. Het gaat over Vern, zwanger op haar vijftiende ontvlucht ze de gesloten gemeenschap waar ze opgroeide. Taai en weerbarstig vecht ze voor haar leven in de natuur, maar zij en haar kinderen kennen geen rust, men blijft haar opjagen. Vern blijkt al gauw even sluw en sterk als ze koppig is, en ze verdedigd zich als een leeuwin.
Het is mooi geschreven, en moeilijk om te bepalen in het begin wanneer en waar het zich afspeelt. Solomon slaagde er in om in zoveel lagen te werken, het weerbarstige verleden van de Amerikaanse onderdrukte minderheden zit door het hele verhaal verweven. Een absolute aanrader. Ah, en het is ook met spoken en seriemoordenaars en veel actie.
2. Compagnie Haut les Mains, met ZORA, een poppentheater dat in de Singel speelde. Ik heb nu meer kindervoorstellingen gezien dan ooit, dat heeft ook wel met het werk te maken. Maar deze stak er bovenuit: geen ’tekst’, maar veel emotie en live muziek. Het is geweldig als men alle registers open gooit voor de jongsten, en meestal haal je daar als volwassene ook veel uit. Dit verhaal was ook triest, en er was geen goed einde. Naast de poppen zijn ze uitgerust met allerlei projectiemateriaal: fijn geknipte schaduwtheaters en kakemono’s op transparante folie. Topper!
3. We zijn naar Delphi, in Griekenland gegaan. Ik was er ooit eens geweest, toen ik een jaar of zes was, en ik wou graag terug naar die plaats, waar mythe en realiteit zo dicht bij elkaar liggen. Het was de moeite, zeker als je houdt van mythologie en geschiedenis. Grappige fact: voor je het orakel daar kon raadplegen, kreeg je zelfs eerst wat goede raad, zodat belangrijke mensen niet met onnozele vragen zouden afkomen. In een grote inscriptie bij det tempel stonden de woorden: ‘Ken jezelf’.
4. Ik heb een huis gekocht.
5. Afspreken met Cecilia Valagussa om een nieuw boek samen te maken, hopelijk is dat volgend jaar gedrukt. Daarnaast zijn we met Vite nog bezig aan een project over handicap en werk, een reeks getuigenissen van mensen met een handicap, over hun ervaringen op de werkvloer. Samen maken we een stripverhaal. We proberen ook dit verhaal via audio en gebarentaal te vertellen, zodat het voor meer mensen toegankelijk zou zijn. Het is een mooi project, en we hopen er gauw meer van te kunnen tonen.
Maia Matches
1. David Collier’s graphic novel over de rock muziek industrie in Toronto in de jaren zeventig en tachtig: TOPP – Promoter Gary Topp Brought Us The World.
2. De tv-series Euphoria was briljant!
3. De lancering van de GDVRDGDVR plaat “Songs in the Key of” in Sexyland Amsterdam. Daar hebben we echt twee jaar opgewacht vanwege de pandemie! Ik heb de illustratie en design layout gedaan betreft platenhoes, poster en t shirt. Alles in mijn stijl, daar hou ik van!
4. Voor het eerst mee gedaan met karaoke met Viva Las Vegas door Dead Kennedy’s . Het was niet de makkelijkste nummer om te zingen. Dat ontdekte ik pas te laat.
5. Reizen naar mijn geboortestad om mee te doen met Toronto Comic & Arts Festival (TCAF).
Yasmin Hufkens
1. My broken Mariko, een prachtig pijnlijke one-shot manga over een jonge vrouw die de tragische zelfmoord van haar beste vriendin probeert te verwerken.
2. Dat was het optreden van Kaleo in De Roma dat meerdere keren werd uitgesteld door covid. Eindelijk heb ik mijn favoriete band live gezien in een sterk staaltje Blues/IJslandse folk.
3. Met de zoon ben ik voor de eerste keer naar FACTS geweest. Hij is meer een gamer dan een lezer, maar dit was een fijne middle ground om samen te doen.
4. Ik heb mee gedaan met Lambermontmartre met mijn eigen schilderwerken. Dat is zeker voor herhaling vatbaar.
5. Ik wil mijn eerste officiële volledige kortverhaal afwerken en hopelijk ook veel nieuw talent ontdekken!
