We naderen alweer het einde van het jaar. Naar jaarlijkse traditie blikken we Pulp deLuxe dan terug op het afgelopen jaar via de Eindejaarsvragen die we op de tien redactieleden loslieten. Vanavond brengen alvast het eerste deel.
1. Wat is het beste dat je gelezen hebt in 2020?
2. Welke film, tv-serie, muzikant en/of toneelstuk is je bijgebleven in 2020?
3. Wat was het leukste feestje of activiteit dat afgelopen jaar geannuleerd werd?
4. Waarmee heb je dit jaar geëxperimenteerd?
5. Wat zijn de vooruitzichten voor 2021?
6. Welke tekenaar zou je de opdracht toe vertrouwen om van 2020 een graphic novel te maken? En in welk genre zou die zijn?
Bruno Willaert
1. Ik kom van ver maar blijf niet lang van Ward Zwart en Enzo Smits. Zo jammer dat hun beste boek tevens hun laatste zal zijn.
Ook genoten van Aaron van Ben Gijsemans, Mijn kameraad Che Guevara van Jeroen Janssen, Zwanendrifters van Dido Drachman, In Golven van AJ Dungo, Kamer in Oostende van Koen Peeters en de laatste 2 delen van de Southern Reach-trilogie van Jeff VanderMeer.
2. Film: de meest intense bioscoopervaring van afgelopen jaar moet Vitalina Verala op Film Fest Gent geweest zijn, een film over een Kaapverdische vrouw die naar de achterbuurten van Lissabon terugkeert op zoek naar haar net overleden man. In tegenstelling tot de gewoonlijke promopraatjes boodt het interview na de film met regisseur Pedro Cosa je nog meer inzichten in de film, al sprak de man zo langzaam dat hij even leek te vergeten dat er net een avondklok ingevoerd was in België. Ook een speciale vermelding voor Monos van Alejandro Landes al was het maar omwille van de prachtige filmaffiche. Tv-series: ik was aangenaam verrast door de tv-versie van Watchmen. Muziek: 1995 van Kruder & Dorfmeister.
3. Het tweejaarlijkse uitstapje met de redactie naar de Stripdagen Haarlem. En uiteraard ook Zine Happening. Als alles goed verloopt kunnen we dat komend jaar ruimschoots inhalen.
4. Videocalls in alle mogelijke vormen (Zoom, Jitsi, WhatsApp, Teams, Skype) en om alle mogelijke redenen (vergaderen, optredens, interviews, lezingen, 24u tekenen, pintelieren, …). Hoewel het heel handig is voel ik me nog steeds meer op mijn gemak bij the real thing.
5. Op termijn hoop ik toch op wat minder telewerken. Ik begin mijn collega’s toch wat te missen na de voorbije negen maanden. Met Pulp deLuxe zijn er dan weer heel wat ambitieuze plannen op til die hopelijk geen of minder last gaan ondervinden van de nog lopende corona-tijden.
6. Een horrorverhaal in zwat-wit door Dieter VDO. Benieuwd wat hij ervan zou maken.
Rebecca van Bockel
1. Een boek over boeken maken: Making Books. Je-weet-wel over zines maken, kleine boekjes, grote boekjes. Dan de volledige Blacksad reeks gelezen doordat ik de tentoonstelling van Juanjo Guarnido heb bezocht in het Stripmuseum. Ik was daar vooral onder de indruk van de tekeningen. Verhaal deed me niks. Oh en ik kijk ik enorm uit naar de nieuwe LIMBO van Stephan Louwes die volgende maand verschijnt.
2. Ik heb voor het eerst Das Boot gezien van Wolfgang Petersen, een film over nazi’s die proberen te overleven in een onderzeeër en daar was ik erg van onder de indruk. Ik had gemengde gevoelens op het einde van die film, wat het voor mij een erg goede film maakt. Dat geld ook voor Silence van van Martin Scorsese trouwens. Een heel langzame, mooie maar rauwe film over priesters die proberen het christendom te introduceren in Japan rond de zeventiende eeuw. Daarnaast heb ik eindelijk de volledige serie van Bates Motel kunnen afkijken op Netflix en heb ik lopen wenen op het einde van de laatste episode. Nog iets waarvan ik moest wenen: Op Netflix heb ik My Octopus Teacher gezien, de docu gaat over een filmmaker die langzaam bevriend raakt met een octopus en elke dag zwemt hij naar haar toe om te kijken hoe de octopus haar dag invult. Ook daar heb lopen wenen op het einde van de docu. Daarnaast genoten van een docu over het maken van de Disneyfilm Pinocchio en veel geluisterd naar het album Double Negative van Low en de hardstyle cover van de soundtrack van das boot is ook wel leuk.
3. Niks eigenlijk. Ik kom vooral buiten om te wandelen of om te fietsen. Voor mij is het al een feestje als ik 3 uur kan wandelen in de natuur. Ik heb wel een vakantie naar Zuid-Frankrijk moeten annuleren, maar om eerlijk te zijn, als ik in de plaats kan verdwalen in de Vlaamse Ardennen dan vind ik het niet zo erg.
4. Schaken! Vroeger graag gespeeld en net opnieuw ontdekt voordat die serie van The Queen’s Gambet premierde op Netflix. Ik verlies altijd, maar het spel word nooit saai. Verder probeer ik aquarel-technieken onder de knie te krijgen en heroriënteer ik me op olieverven. Ook nog mee bezig: terrariums in elkaar zetten! Van die glazen potten met plantjes erin, dat er fancy zou moeten uitzien. Die van mij zijn niet fancy, maar er zit wel een biotoop in. Op een dag keek ik in een van mijn terrariums die ik had gemaakt van plantjes vanuit een bos en er zat een spin in EN een dikke worm. Hoe die erin gekomen zijn weet ik niet, maar volgens mij hadden ze het wel naar hun zin. Daarnaast probeer ik elke week iets nieuws te koken en heb ik heel wat verschillende taarten gebakken. Tot nu toe is mijn favoriet een kaastaart met een pepernoten bodem en lichte manderijn-smaak. Zeker een aanrader.
5. Naar mijn zin hebben. Nieuwe dingen ontdekken. Nog meer wandelen in de natuur. Beetje genieten, beetje rust. Leuke dingen maken met andere tekenaars, mijn eigen strip afmaken. En de rest laat ik wel op me af komen.
6. Ik weet niet waarom maar ik moet vooral denken aan Miel Vandepitte. Omdat zijn werk architecturaal en monumentaal is en boven de mensheid staat. Die gebouwen, steden en werelden blijven hetzelfde in corona tijden, maar ergens kunnen ze ook een twist krijgen of sfeer oproepen. Ik ben benieuwd wat daar uit zou kunnen komen. Genre maakt me niet uit.
Dennis Marien
1. Het afgelopen jaar heb ik erg veel gelezen. Tussen de strips onder meer het geweldige Dragman van Steven Appleby, Maelstrom van Céline Hudréaux en Assholes van Bram Algoed. Al deze strips hebben iets bijzonders: Appleby vertelt een verhaal waarin fictie en intimiteit zich vermengen, een verhaal met erg veel symboliek en tekeningen die doen denken aan Quentin Blake. In Assholes wordt de lezer geconfronteerd met twee vuilbekkende golfers, die verbazend choquerende dingen uitkramen. Maelstrom is een stille strip, waarin je zelf het verhaal kan schrijven. Céline leidt de lezer met een zachte hand, de gedetailleerde etsen laten veel ruimte voor interpretatie.
2. The Umbrella Academy vond ik een leuke tv- reeks, maar daarbuiten heb ik eigenlijk de nieuwe releases wat gemeden. Op Netflix zijn er best wat interessante animatie-reeksen: Midnight Gospel van Pendleton Ward (Adventure Time), Big Mouth, … De lockdown heeft mijn enthousiasme voor entertainment zwaar gedempt. Ik ben bang om te lang aan de buis gekluisterd te zijn. Ik heb wel een goede muziektip: SoapKills (toepasselijke bandnaam voor dit jaar), een Libanese band die ondertussen niet meer bestaat, maar zoals vaak schuilt het geluk in een enkel album.
3. Les Voizines! Natuurlijk heb ik nog meer leuke activiteiten gemist, maar de natuur was nooit ver af. De enorme lacune van culturele evenementen doet mij pijn, en ik vrees dat dit nog lang zal aanslepen. Onder meer omdat net deze sector het meeste moeite zal hebben om de isolatie te boven te komen. Wordt cultuur na 2020 nog steeds als essentieel beschouwd?
4. Glitter en cureren.
5. Discipline en vrienden missen. Gelukkig heb ik met Sven Denis van Stripgids een tentoonstelling kunnen organiseren in het Speelkaartenmuseum in Turnhout, rond spelletjes en strips. Daar zijn ze erg enthousiast, en we willen ook graag experimenteren met het materiaal dat zijn voor handen hebben. Dus misschien zit er nog wel een onverwachte uitgave in het verschiet, gedrukt op de persen van het museum!
6. Thijs Desmet. Liefst iets over: kleinzielige mensen, egoïsme en laksheid, met de nodige humor en als het even kan. In zijn eigen stijl, magisch realisme. Die isolatie is al een belangrijk element in zijn werk, dus ik zie hem dit prima doen. 2020 vagevuur!
Valentine Gallardo
1. How to Do Nothing: Resisting the Attention Economy van Jenny Odell. En ook de serie Dog Biscuits door Alex Graham op Instagram.
2. Tv-serie: Pen15. Die is heel grappig en gaat over tieners in de jaar 2000, heel nostalgisch om te zien want ik was toen ook 13. Muzikant: Weyes Blood – de plaat Titanic Rising is volgens mij perfect voor deze veranderde (veranderende?) tijden.
3. Zine Happening 😢 omdat het leukste weekend van het jaar is.
4. Ik heb mini terrariums gemaakt met mos en kleine plantjes. Die kun je best dicht laten en je moet ze nooit water geven. Heel cool.
5. Meer van hetzelfde zeker? Hopelijk kunnen wij Zine Happening zien gebeuren.
6. Ik heb tekenaars online gezien die al strips over 2020 maakten, dus het maakt niet echt uit wie. De genre is duidelijk science fiction !
Maarten De Saeger
1. Melancholie I van Jon Fosse en Een transatlantische liefde van Simone de Beauvoir.
2. Film: For Sama van Waad al-Kateab. Muziek: Tiny Desk Concerts en slechte muziek op Studio Brussel.
3. Een impulsief cafébezoek.
4. Tinder.
5. Uitkijken naar 2022.
6. Maarten Vande Wiele mag die maken. Het wordt een film noir.
