We zijn de laatste dagen van 2017 in gegaan en traditiegetrouw volgen dan de eindejaarslijstjes. Ook Pulp deLuxe ontsnapt er op de valreep niet aan: wij blikken terug op het voorbije jaar en schotelden onze auteurs volgende vijf vragen voor.
1. Wat is het beste dat je gelezen hebt in 2017?
2. Voor welke persoon had/heeft u het meest bewondering in 2017?
3. Wat was de grootste ontgoocheling van 2017?
4. Wat zijn de vooruitzichten voor 2018?
5. Wie wens je het eeuwige leven toe?
Thijs Desmet // bio »
1. Comme Un Frisson, het debuut van Aniss El Hamouri. De lijnvoering in zijn tekeningen zijn tegelijk gevoelig en ruw en heel expressief. Het verhaal is intens en blijft nog lang nazinderen. Helaas is er momenteel enkel een Franstalige versie, waardoor het in Vlaanderen wat onder de radar zal blijven. Hopen op een vertaling dus!
2. Hier ga ik een melig (maar tegelijk diplomatisch) antwoord op geven: mijn leerlingen. Ik geef les in het DKO, voornamelijk aan kinderen en vaak weten ze met te verbazen, niet enkel door hun prachtige tekeningen (zelf kon ik op hun leeftijd helemaal nog niet zo goed tekenen) maar ook door hun vindingrijkheid en vaak scherpe observaties over bijvoorbeeld genderongelijkheid in de kunstwereld.
Aan de andere kant kunnen ze ook wel ongelooflijke ettertjes zijn…
3. Een Boek Waarmee Men Vrienden Maakt van Lukas Verstraete. De tekeningen zijn geniaal, het verhaal is heerlijk bizar en de humor lekker onnozel en het is samen met Aniss’ boek mijn favoriete strip van het jaar, maar na bijna een half jaar heb ik er nog altijd geen vrienden mee gemaakt.
4. Mijn eigen debuut Van Roken Ga je Dood zal eindelijk het levenslicht zien.
5. Ik weet niet of mensen echt om kunnen met eeuwig leven. Neem mijn kat dan maar.
Valentine Gallardo // bio »
1. The Collected Stories of Lydia Davis, kort, absurd en mooi, heel herkenbare wereld.
Ik ben ook ‘Swing Time’ van Zadie Smith aan het lezen, en die is ook heel goed.
2. Voor iedereen die om mensen om hen geeft. Ik denk dat we voor elkaar moeten zorgen.
3. Ik heb het woord ontgoocheling in Google Translate getypt en ik kreeg ‘disillusionment’. Ik was wel ontgoocheld toen ik volwassen mensen de zwarte piet traditie zag of hoorde verdedigen met veel woede. Het is niet zo’n grote verassing maar soms denk ik dat wij meer ruimdenkend zijn.
4. Een nieuwe editie van Zine Happening, de zine festival dat ik organiseer als deel van Les VoiZines.
Wij waren eerst niet zeker of dit wel of niet ging gebeuren, het is dus zeer spannend! Voor meer info volg de Facebook-pagina : https://www.facebook.com/lesvoizinesgent/
5. Niemand, want :
It’s so hard to get old without a cause
I don’t want to perish like a fading horse
Youth’s like diamonds in the sun,
And diamonds are forever
-Alphaville, Forever Young
Peter Moerenhout // bio »
1. Jerusalem van Alan Moore. Met zijn 1266 pagina’s en meer dan 600.000 woorden staat Jerusalem in de top tien van langste Engelstalige romans ooit.
Alan Moore, bekend van zijn scenario’s voor comics als Watchmen en From Hell trekt in Jerusalem alles uit de kast. Het boek bevat avontuur, metafysica, een complete verklaring hoe tijd (volgens hem) werkt en wat we van ons leven na de dood kunnen verwachten. Dat doorspekt hij met humor en spitsvondige observaties van de mechanismen achter menselijk gedrag. Bovendien speelt het boek zich volledig af in een drie vierkante kilometer grote wijk: The Burroughs, gelegen in Moores geboorte- en woonplaats: Northampton. De plot en personages zijn grotendeels gebaseerd op lokale historische feiten van de laatste 2000 jaar. Een ware krachttoer dus.
2. Ik bewonderde David Bowie, maar die is dood. Ik bewonder mijn lief, die zal hopelijk nog lang leven. (Zie vraag 4).
Voor de rest: de makers van enkele zeer goede strips van 2017: Maarten De Saeger, Lukas Vertstraete, Marc Legendre, Maarten Vande Wiele, Wilbert van der Steen, Simon Spruyt, Lectrr, Stedho, Ephameron en ze brachten wel geen strip uit dit jaar, maar ze tekenden wel veel dus toch ook: Serge Baeken en Cecilia Valagussa.
En ook: iedereen die zijn manieren kan houden, respect heeft voor zijn/haar medemens en niet altijd enkel aan zichzelf denkt.
3. Het publieke discours.
4. Rusten en werken.
5. Iedereen die ik graag zie of tof vind. (En ook nog wat mensen waar ik me aan kan ergeren, want mij ergeren is plezant soms.)
Inne Haine // bio »
1. De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield, een prentenboek van Peter Verhelst en Kaatje Vermeire. Ook las ik de klassieker Understanding Comics van Scott McCloud.
2. Voor Ephameron. Toen ik studeerde deed ik mijn stage bij haar. Na al die jaren is ze nog altijd in volle vaart bezig met allerlei projecten, boeken en tentoonstellingen zoals het Grafixx festival in Antwerpen, dat ik elk jaar bezoek. Ik heb ook een grote bewondering voor het artistieke enthousiasme en de leuke tekeningen van Charlotte Dumortier.
3. Pizza eten in Japan. Als vegetariër had ik er niet altijd veel keuze, mijn favoriet Italiaans eten was aan de ander kant van de wereld niet zo super als ik had gehoopt. De reis naar Japan was dan weer wel het hoogtepunt van 2017.
4. Meer durven en meer doen. Misschien moet ik me toch maar eens inschrijven voor Blokken.
5. De Dalai Lama
