Een paar weken geleden debuteerde Marthe Verhoest op Pulp deLuxe met “Uitverkocht”, waarin ze een interessante kruising brengt tussen strip en standup. Het is tevens een deeltje van haar gelijknamige debuutalbum dat nog een uitgever moet vinden.

door Bruno Willaert

Wat moet de lezer lezen over jou?
Zij/hij mag zeker mijn Instagram checken, mijn boek lezen en over een aantal weken mijn website bezoeken, die nu nog niet op punt staat. Voor de rest zijn er interessantere biografieën te lezen dan eentje over mij.

Je kortverhaal “Uitverkocht” is een deeltje van een langer verhaal die leest als een soort van open mic/ comedy show over feminisme. Hoe kwam je op het idee?
Ik wou oorspronkelijk een monoloog schrijven. Ik wilde onderzoeken hoe gesproken taal kan werken in een neergeschreven format. Hoe tekst en beeld hierop invloed hebben en hoe pauzes kunnen worden ingelast als het gaat over leestempo. Kort hierna zag ik de geweldige ‘standup’ Nanette van Hannah Gadsby. Ik was hierdoor erg geïnspireerd en onbewust is kropen er mopjes in de monoloog, zelfspot en werd het personage zeer zelfbewust. De monoloog werd zeer geleidelijk aan maar omgevormd tot een standup comedy show. Toen ik dit begon door te hebben ben ik hier dan ook mee aan de haal gegaan met de tekeningen en de opmaak van het boek. Hierbij kwam natuurlijk nog een groot probleem kijken: pauze voor een lach. Dit is zeer belangrijk binnen een standup comedy formaat. Hannah Gadsby spreekt hier ook over in haar show. Het spel die ze speelt met haar publiek is een wisselwerking van spanningsopbouw en verlossing. Deze heb ik moeten oplossen door inspringingen van tekst, witruimte en sequenties van tekeningen.

Wat ben je nog van plan met het volledige verhaal?
Ik zou graag een uitgeverij vinden waarbinnen ik het boek zou kunnen uitgeven. Tot nu toe heb ik hier nog geen succes mee gehad. Hoe dan ook heb ik voorlopig een beperkte oplage zelf laten drukken, dus wie geïnteresseerd is in het volledige verhaal mag me altijd een berichtje sturen.

Je tekenstijl doet met wat denken aan de krasserige stijl van Peter van Straaten. Waar haal jij doorgaans je inspiratie vandaan?
Wel, hartelijk bedankt! Dat is een prachtig complement. Ik haal mijn inspiratie zeer vaak uit mijn nabije omgeving. Ik ben geïnteresseerd in het alter ego, spiegelbeeld en sociale media die met onze identiteit aan de haal gaat, hoe we hier constant mee kunnen spelen. Meestal begint een zin, werk, tekening met een ‘brainfart’, een hersenspinsel dat een onderzoek wordt. Tekenen helpt me om vragen die ik heb rond problematieken in en rond mijn ego – dat in relatie gaat met andere ego’s- te ‘beantwoorden’. – en misschien dat ik hierin inhoudelijk wel kan relateren met Peter van Straaten, een onderzoek naar menselijke interacties.

Tekenen helpt me om vragen die ik heb rond problematieken in en rond mijn ego te beantwoorden.

Wat mogen we nog van je verwachten in de toekomst? En bij aanvulling: waar zie je jezelf staan binnen vijf jaar?
Och, ik kan eigenlijk nog niet goed verwachten waar ik heen zal gaan. Ik ben nog te vaak op zoek naar media waarin ik mijn verhaal het best kan doen. Ik wil nog overal mee aan de slag gaan in te weinig tijd. Op dit eigenste moment ben ik bijvoorbeeld wandtapijtjes aan het maken en aan het leren tatoeëren. Maar als ik even stout mag dromen, dan hoop ik over vijf jaar een boek of twee te hebben uitgegeven, wat aparte werken verkocht, eventueel een klein winkeltje en tattooshop te hebben geopend. Het leven zou toch mooi zijn zo.

Nu de café’s terug opengaan lijkt het nog het ideale moment om dit interview af te sluiten door nog iets te vertellen over je mini-expo in Café Trefpunt in Gent.
Welja, Trefpunt wilde een nieuwe wind laten waaien door het café. Ze zouden nu elke maand (een) nieuwe artiest(en) willen de ruimte geven hun werk te laten zien. Trefpunt gaf in het verleden al een platform aan jonge muzikanten en beginnende dj’s. Vanaf nu ook beeldend talent. Ik zit er sowieso al zeer graag dus had hierbij de mogelijkheid om de spits af te bijten, samen met Pleber aka Ferre Leriche die de muren aan de andere kant van het café heeft gekregen. Fantastisch werk! Zeker de moeite om je oog op te laten vallen. De reeks die er nu ophangt is genaamd ‘I wanted to feel pretty’ (pen op papier 28,8×19,6cm en 70cmx50cm). De reeks geeft telkens een andere identiteit weer dat te lezen is tussen de gedrapeerde kledingstukken van een ontdane huid. Het is de kleding die we gebruiken om ons goed te kunnen voelen in onszelf. Het is de identificatie van een eigen lichaam dat we nauw met ons meedragen.

Uitverkocht op Pulp deLuxe »
Profiel Marthe Verhoest »